ผลงานการศึกษาของเอลเลน แลงเงอร์ ที่ชื่อว่าภาพลวงของการควบคุม ได้กล่าวถึงระดับความพยายามของเราในการควบคุมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิต เธอพบว่าส่วนใหญ่เราประเมินความสามารถในการควบคุมของตัวเราเองสูงเกินไป และความเป็นจริงมักทำให้ภาพที่ลวงตาเราพังทลาย

ข้อสรุปของแลงเงอร์ได้รับการสนับสนุน โดยมีคนอื่นๆ ทำการทดลองเรื่องนี้อีกหลังจากงานของเธอได้รับการเผยแพร่ แต่ยากอบชี้ให้เห็นเรื่องนี้มานานแล้วก่อนที่เธอเริ่มงานวิจัยเสียอีก ในยากอบ 4 เขากล่าวว่า “นี่แน่ะ ท่านที่พูดว่า “วันนี้หรือพรุ่งนี้เราจะเข้าไปในเมืองนี้เมืองนั้น และจะอยู่ที่นั่นสักปีหนึ่ง และจะค้าขายได้กำไร” แต่ท่านไม่รู้เรื่องของวันพรุ่งนี้ ชีวิตของพวกท่านเป็นเหมือนอะไร ก็เป็นเหมือนหมอกที่ปรากฏอยู่เพียงชั่วครู่แล้วก็จางหายไป” (ข้อ 13-14)

จากนั้นยากอบพูดถึงวิธีแก้ความเข้าใจผิดนี้ คือ ชี้ให้เห็นผู้ที่มีอำนาจควบคุมโดยสิ้นเชิง “แทนที่จะพูดเช่นนั้น ท่านทั้งหลายควรจะพูดว่า ‘ถ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงโปรด เราจะมีชีวิตอยู่ และจะกระทำสิ่งนี้หรือสิ่งนั้น’ ”(ข้อ 15) ยากอบสรุปทั้งความล้มเหลวสำคัญของมนุษย์และวิธีแก้ไข

ขอให้เรารู้ว่าชีวิตของเราไม่ได้อยู่ในการควบคุมของเรา เพราะพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ของพระเจ้าทรงครอบครองทุกอย่าง เราเชื่อวางใจในแผนการของพระองค์ได้