ตอนที่เดนิสเริ่มคบกับเพื่อนชาย เธอพยายามรักษารูปร่างให้ผอมและแต่งตัวสวย เธอเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้จะดึงดูดเขา นั่นเป็นเพราะนิตยสารสำหรับผู้หญิงทุกฉบับแนะนำเช่นนั้น หลังจากนั้นนานทีเดียวกว่าเธอจะพบว่าแท้จริงแล้วเขาคิดว่า “ผมชอบคุณเท่าเดิมเวลาที่คุณน้ำหนักมากขึ้น และไม่กังวลเรื่องเสื้อผ้าที่ใส่”

เดนิสจึงรู้ว่า “ความงาม” ขึ้นอยู่กับคนมอง มุมมองเรื่องความงามของเราได้รับอิทธิพลจากคนอื่นได้ง่ายมาก และมักเน้นที่รูปลักษณ์ภายนอก จนลืมคุณค่าของความงามภายใน แต่พระเจ้ามองเห็นเราแบบเดียวเท่านั้น คือเป็นลูกที่งดงามและทรงรัก ผมคิดว่าตอนที่พระเจ้าสร้างโลกนี้ พระองค์เก็บสิ่งที่ดีที่สุดไว้ตอนท้าย ซึ่งก็คือเรา ทุกสิ่งที่ทรงสร้างล้วนเป็นสิ่งดี แต่เราพิเศษสุดเพราะทรงสร้างเราตามพระฉายาของพระองค์ (ปฐก.1:27)

พระเจ้าทรงมองว่าเรางดงาม จึงไม่น่าแปลกใจที่ผู้เขียนสดุดีเต็มด้วยความยำเกรงเมื่อกล่าวเปรียบความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติกับมนุษย์ “มนุษย์เป็นผู้ใดเล่า” เขาถาม “ซึ่งพระองค์ทรงระลึกถึงเขา และบุตรของมนุษย์เป็นใครเล่าซึ่งพระองค์ทรงเยี่ยมเขา” (สดด.8:4) แต่พระเจ้าทรงเลือกที่จะให้เกียรติและศักดิ์ศรีแก่มนุษย์ในแบบที่ไม่มีสิ่งอื่นใดได้รับ (ข้อ 5)

ความจริงข้อนี้ทำให้เรามั่นใจและสมควรจะสรรเสริญพระองค์ (ข้อ 9) ไม่ว่าผู้อื่นจะคิดอย่างไรกับเรา หรือเราจะคิดอย่างไรกับตัวเอง จงรู้ว่าเรางดงามสำหรับพระเจ้า