หลานชายวัย 3 ขวบของผมเจอเรื่องไม่ดีตั้งแต่เริ่มต้นวันใหม่ เขาหาเสื้อเชิ้ตตัวโปรดไม่เจอ รองเท้าที่อยากใส่ก็ร้อนเกินไป เขาโวยวายและโกรธคุณยายแล้วนั่งลงร้องไห้

“ทำไมหลานอารมณ์เสีย” ผมถาม เราคุยกันครู่หนึ่งจนเขาสงบลง ผมถามอย่างอ่อนโยนว่า “ที่หลานทำกับคุณยายดีไหม” เขาก้มหน้าคิดแล้วตอบว่า “ไม่ดีครับ แย่ ผมขอโทษ”

ผมรู้สึกเห็นใจหลาน แทนที่จะปฏิเสธว่าไม่ได้ทำเขากลับตอบอย่างซื่อตรง หลังจากนั้นเราอธิษฐานขอให้พระเยซูยกโทษเมื่อเราทำผิดและช่วยให้เราทำได้ดียิ่งขึ้น

ในอิสยาห์ 1 พระเจ้าทรงชี้ให้ประชากรของพระองค์เห็นความผิดที่พวกเขาทำมีการติดสินบนและความอยุติธรรมในศาล เด็กกำพร้าและหญิงม่ายถูกเอาเปรียบเพื่อหาผลประโยชน์ แต่พระเจ้ายังทรงเมตตา บอกให้คนยูดาห์สารภาพและหันจากบาปโดยตรัสว่า “มาเถิด ให้พวกเราสู้ความกัน ถึงบาปของเจ้าเป็นเหมือนสีแดงเข้มก็จะขาวอย่างหิมะ” (อสย.1:18)

พระเจ้ารอคอยให้เราเปิดใจกับพระองค์ในเรื่องบาปของเรา ทรงตอบสนองคนที่ซื่อตรงและสำนึกผิดด้วยการอภัยด้วยความรักว่า “ถ้าเราสารภาพบาปของเรา พระองค์ทรงสัตย์ซื่อและเที่ยงธรรม ก็จะทรงโปรดยกบาปของเรา และจะทรงชำระเราให้พ้นจากการอธรรมทั้งสิ้น” (1 ยน.1:9) เพราะพระเจ้าของเราเปี่ยมด้วยเมตตา การเริ่มต้นใหม่จึงรอเราอยู่