“พ่อครับ กี่โมงแล้ว” ลูกชายถามผมจากเบาะหลัง “5:30 น.ครับ” ผมรู้ว่าเขาจะพูดอะไรต่อ “ไม่ใช่ครับ ขณะนี้เวลา 5:28 น.” แล้วผมก็เหลือบไปดูใบหน้าและรอยยิ้มกว้างของเขาที่หลอกผมสำเร็จ ผมดีใจที่รู้ว่าลูกชอบอะไร ซึ่งเป็นสิ่งที่พ่อแม่เท่านั้นที่รู้

ผมรู้จักลูกดีเช่นเดียวกับพ่อแม่ทั่วไปที่ใส่ใจลูก รู้ว่าพวกเขาจะมีปฏิกิริยาแบบใดเมื่อผมไปปลุก รู้ว่ามื้อกลางวันเขาชอบกินอะไร ผมรู้ความสนใจ ความปรารถนา และความชอบของพวกเขา

ถึงกระนั้น ผมก็ไม่มีวันรู้จักเขาอย่างสมบูรณ์แบบ ทั้งภายในและภายนอกเหมือนกับที่พระเจ้าทรงรู้จักเรา

เราได้เห็นพระเยซูทรงรู้จักประชากรของพระองค์อย่างลึกซึ้งจากยอห์น บทที่ 1 เมื่อนาธานาเอลผู้ซึ่งฟีลิปชักชวนให้มาหาพระเยซูเดินเข้ามาใกล้พระองค์ตรัสว่า “ดูเถิด ชนอิสราเอลแท้ ในตัวเขาไม่มีอุบาย” (ข้อ 47) นาธานาเอลประหลาดใจทูลถามว่า “พระองค์ทรงรู้จักข้าพระองค์ได้อย่างไร” พระองค์ตรัสตอบว่าทรงเห็นเขาตั้งแต่เขาอยู่ใต้ต้นมะเดื่อ (ข้อ 48)

เราไม่รู้ว่าเหตุใดพระเยซูจึงพูดรายละเอียดที่เจาะจงนี้ แต่นาธานาเอลรู้ เขาตอบอย่างตื้นตันใจว่า “รับบี พระองค์ทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้า” (ข้อ 49)

พระเยซูรู้จักเราแต่ละคนอย่างลึกซึ้งทุกแง่มุม ซึ่งเป็นสิ่งที่เราปรารถนาและทรงยอมรับเราในทุกด้าน ทั้งยังชวนเราให้มาเป็นมากกว่าแค่สาวก แต่มาเป็นเพื่อนรักของพระองค์ (ยน.15:15)