ผ่านเลนส์ตัวใหม่

"เยี่ยมมากแน่ๆ ถ้าเรามองไปที่ต้นไม้และเห็นใบไม้แต่ละใบ แทนที่จะเห็นแต่ภาพเบลอๆ สีเขียว” พ่อพูด ซึ่งฉันก็ไม่รู้จะพูดอะไรที่ดีไปกว่านั้น ตอนนั้นฉันอายุ 18 ปีและไม่ชอบใส่แว่น แต่แว่นก็ช่วยเปลี่ยนวิสัยทัศน์ของฉันและทำให้ภาพที่ไม่ชัดดูสวยงามขึ้นมา

เวลาที่อ่านพระคัมภีร์ ฉันเห็นภาพพระธรรมแต่ละเล่มเหมือนที่ฉันเห็นภาพต้นไม้ตอนไม่ใส่แว่น ทุกเล่มดูเหมือนไม่มีอะไรเท่าไหร่ แต่เมื่อเจาะลึกลงไปในรายละเอียด เราจะเห็นความงดงามของพระธรรมที่ดูเหมือนน่าเบื่อนั้น

ฉันเคยรู้สึกแบบนี้ตอนอ่านอพยพ คำสั่งของพระเจ้าในการสร้างพลับพลา ซึ่งเป็นที่อาศัยชั่วคราวของพระองค์ท่ามกลางชนชาติอิสราเอล อาจดูเหมือนมากมายและน่าเบื่อ แต่ฉันมาสะดุดที่ตอนจบของบทที่ 25 เมื่อพระเจ้าทรงสั่งให้สร้างคันประทีป โดยใช้ค้อนทำดอกด้วย “ทองคำบริสุทธิ์” คือฐานดอกและกลีบ (ข้อ 31) และลำคันประทีปนั้นให้มีดอกสี่ดอก “เหมือนดอกอัลมันด์” (ข้อ 34)

ต้นอัลมันด์นั้นงดงามน่าทึ่ง พระเจ้าทรงนำความงดงามของธรรมชาติมาผสมผสานไว้ในพลับพลาของพระองค์

เปาโลกล่าวว่า เราสามารถมองเห็นและเข้าใจ “สภาพที่ไม่ปรากฏของพระเจ้านั้น คือฤทธานุภาพอันถาวรและเทวสภาพของพระองค์” ผ่านสรรพสิ่งที่พระองค์ทรงสร้าง (รม.1:20) บางครั้งเราต้องเงยหน้าดูสิ่งที่ทรงสร้างและอ่านพระธรรมตอนที่ดูเหมือนไม่น่าสนใจผ่านเลนส์ตัวใหม่ เพื่อจะมองเห็นความงามของพระเจ้าได้

เมื่อฉลามไม่กัด

ลูกๆ ของฉันรู้สึกตื่นเต้น แต่ฉันกลับเป็นกังวล ช่วงปิดเทอมเราไปเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำซึ่งอนุญาตให้ผู้ชมเอามือไปสัมผัสฉลามตัวเล็กๆ ในถังชนิดพิเศษได้ ฉันถามคนดูแลว่า ฉลามเคยงับนิ้วผู้ชมไหม เธออธิบายว่า เราเพิ่งให้อาหารและเพิ่มปริมาณให้มัน มันจะไม่กัดใครเพราะมันไม่หิว

เปลี่ยนทิศทางโดยพระเจ้า

อาจเป็นเรื่องยากเมื่อเราได้รับคำสั่งว่า “ไม่” หรือ “ไม่ใช่ตอนนี้” โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเราสัมผัสว่าพระเจ้าได้ทรงเปิดประตูให้เราไปรับใช้ผู้อื่น ในช่วงต้นของการรับใช้ ผมได้รับโอกาสถึงสองครั้งซึ่งผมคิดว่าตัวเองมีของประทานและทักษะที่ตรงกับความต้องการของคริสตจักรพอดี แต่ในที่สุดประตูทั้งสองบานก็ปิดลง หลังจากความผิดหวังทั้งสองครั้ง ก็มีอีกตำแหน่งหนึ่งเข้ามาและเขาเลือกผม เป็นเวลา 13 ปีในพันธกิจนั้นที่ผมรับใช้ในบทบาทของผู้เลี้ยงที่ต้องสัมผัสชีวิตของผู้คน

แกะเชือก

องค์กรคริสเตียนแห่งหนึ่งมีพันธกิจส่งเสริมการคืนดีโดยการให้อภัย กิจกรรมอย่างหนึ่งของพวกเขาคือละครสั้น ในละครนั้น ผู้ที่ถูกทำร้ายจะถูกผูกติดโดยหันหลังชนกันกับผู้ที่ทำร้าย ผู้ที่ถูกทำร้ายเท่านั้นที่มีสิทธิ์แกะเชือก ไม่ว่าเธอจะทำอะไร คนคนนี้จะติดไปกับหลังของเธอตลอด หากเธอไม่ให้อภัย ซึ่งก็คือการแกะเชือก เธอจะหนีไปไหนไม่ได้

การให้อภัยผู้ที่มาหาเราด้วยความรู้สึกเสียใจสำหรับสิ่งที่เขาทำลงไป เป็นการเริ่มต้นกระบวนการปลดปล่อยทั้งเราและเขาจากความขมขื่นและความเจ็บปวด ที่ผูกติดอยู่กับตัวเราจากการกระทำผิดของเขา ในปฐมกาล เราพบเรื่องของพี่น้องที่แตกแยกกันนาน 20 ปี หลังจากที่ยาโคบขโมยสิทธิบุตรหัวปีของเอซาวไป พระเจ้าบอกยาโคบให้กลับไปยังบ้านเกิด (ปฐก.31:3) ยาโคบเชื่อฟังแต่ก็กังวล จึงส่งฝูงสัตว์ไปเป็นของกำนัลเอซาว (32:13-15) เมื่อพี่น้องพบกัน ยาโคบเข้าไปกราบเท้าเอซาวด้วยความถ่อมใจถึงเจ็ดครั้ง (33:3) ลองคิดดูว่ายาโคบจะประหลาดใจเพียงใด เมื่อเอซาววิ่งเข้ามาสวมกอดเขา และทั้งสองต่างร้องไห้ที่ได้คืนดีกัน (ข้อ 4) ยาโคบไม่ต้องถูกพันธนาการด้วยบาปที่เขาทำกับพี่ชายอีกต่อไป

คุณรู้สึกเหมือนถูกจองจำอยู่ในคุกของการไม่ให้อภัย หรือผูกติดอยู่กับความโกรธ ความกลัว หรือความละอายหรือไม่ จงรู้เถิดว่าพระเจ้าสามารถปลดปล่อยคุณผ่านทางพระบุตรและพระวิญญาณบริสุทธิ์เมื่อคุณแสวงหาความช่วยเหลือจากพระองค์ พระองค์จะช่วยคุณให้เริ่มต้นกระบวนการแกะเชือกและทำให้คุณเป็นอิสระ

คำไว้อาลัยคุณ

ผมรู้สึกตื้นตันใจเมื่อไปร่วมพิธีไว้อาลัยสตรีที่สัตย์ซื่อท่านหนึ่ง ชีวิตเธอไม่ได้น่าตื่นเต้น ไม่ได้เป็นที่รู้จักในละแวกบ้านหรือนอกคริสตจักร แต่เธอรักพระเยซู รักลูกทั้ง 7 คนและหลานอีก 25 คน เธออารมณ์ดี ใจกว้างและยังตีลูกซอฟท์บอลได้ไกลอีกด้วย

เผาผลาญสิ่งไร้ค่า

ในเดือนกุมภาพันธ์ ปี 1497 บาทหลวงที่ชื่อจิโรลาโม ซาโวนาโรลาได้ทำการจุดไฟเผา หลังจากที่เขาและสาวกใช้เวลาหลายเดือนรวบรวมข้าวของเครื่องใช้ที่พวกเขาคิดว่าจะล่อลวงผู้คนให้ทำบาปและไม่ทำภารกิจทางศาสนา สิ่งของนั้นได้แก่ งานศิลปะ เครื่องสำอาง เครื่องดนตรี และเสื้อผ้า เมื่อถึงวันนัดหมาย ข้าวของนับพันชิ้นถูกนำมากองไว้ที่จัตุรัสกลางกรุงฟลอเรนซ์ ประเทศอิตาลี และเผาไฟ เหตุการณ์ในครั้งนั้นเป็นที่รู้จักกันในชื่อว่า พระเพลิงเผากิเลส

เล่นด้วยความปลาบปลื้ม

ไบรอันลูกชายเราเป็นโค้ชทีมบาสเกตบอลของโรงเรียนมัธยม ปีหนึ่งขณะที่ทีมของเขากำลังไต่ระดับเข้าสู่การแข่งขันของรัฐวอชิงตัน มีชาวเมืองผู้หวังดีถามว่า “พวกคุณจะคว้าแชมป์ในปีนี้มาให้เราใช่ไหม” ทั้งโค้ชและผู้เล่นต่างก็รู้สึกกดดัน ไบรอันจึงนำคติที่ว่า “เล่นด้วยความปลาบปลื้มใจ” มาใช้กับทีม

พระเจ้าทรงเริงโลด

เมื่อไม่นานมานี้ ย่าของฉันได้ส่งสมุดรูปภาพเก่ามาให้ ขณะที่พลิกดูสมุดเล่มนั้น ฉันสะดุดตากับภาพหนึ่ง เป็นภาพฉันตอนสองขวบกำลังนั่งอยู่หน้าเตาผิง มีพ่อนั่งโอบไหล่แม่อยู่อีกด้านหนึ่ง ทั้งสองกำลังจ้องมาที่ฉันด้วยแววตาที่เปี่ยมไปด้วยความรักและความชื่นชม

เล่นซ่อนหา

"เขาต้องหาผมพบแน่ๆ” ผมคิด หัวใจผมเริ่มเต้นถี่ขึ้นเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าของลูกพี่ลูกน้องวัย 5 ขวบที่เดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ห่างออกไปแค่ห้าก้าว สาม สอง “โป้ง”