ผมกระตือรือร้นที่จะกลับไปสถานพยาบาลเซนต์ เจมส์ ที่อ่าวมอนเตโก จาไมกา เพื่อเจอเรนเดลล์ซึ่งได้รู้จักความรักของพระเยซูเมื่อสองปีก่อน อีวี่เด็กวัยรุ่นในคณะนักร้องประสานเสียงโรงเรียนมัธยมปลายซึ่งไปกับผมทุกฤดูใบไม้ผลิ ได้อ่านพระคัมภีร์กับเรนเดลล์และอธิบายพระกิตติคุณให้เขาฟังและเขาต้อนรับพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอด

ผมเข้าไปบริเวณที่พักของผู้ชายที่นั่น และมองไปที่เตียงของเรนเดลล์ ผมพบว่าเตียงว่างเปล่า ผมสอบถามดูจึงได้รับฟังสิ่งที่ไม่อยากได้ยิน เขาจากไปเพียงแค่ห้าวันก่อนที่เราจะมาถึง

ผมส่งข้อความแจ้งข่าวร้ายแก่อีวี่ทั้งน้ำตา เธอตอบเรียบง่ายว่า “เรนเดลล์กำลังร่วมงานเลี้ยงกับพระเยซู” ต่อมาเธอพูดว่า “ดีที่เราได้เล่าเรื่องพระเยซูให้เขาฟังในตอนนั้น”

คำพูดของเธอเตือนผมถึงความสำคัญของการเตรียมพร้อมที่จะแบ่งปันความหวังใจในพระคริสต์แก่ผู้อื่นด้วยความรัก แต่ไม่ง่ายเสมอไปที่จะประกาศข่าวประเสริฐเกี่ยวกับพระองค์ (มธ.28:20) แต่เมื่อคิดถึงความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในชีวิตเราและผู้อื่นอย่างเรนเดลล์ เราอาจได้รับการหนุนใจให้พร้อมยิ่งกว่าเดิมที่จะ “สร้างสาวก” ทุกที่ที่เราไป (ข้อ 19)

ผมรู้สึกเศร้าเมื่อเห็นเตียงว่างเปล่า แต่ชื่นชมยินดีเมื่อรู้ว่าวัยรุ่นที่สัตย์ซื่อคนหนึ่งได้สร้างความแตกต่างในชีวิตนิรันดร์ของเรนเดลล์