ฤดูร้อนปี 2017 พายุเฮอริเคนฮาร์วีย์สร้างความเสียหายครั้งใหญ่แก่ชีวิตและทรัพย์สินในแถบกัลฟ์โคสต์ สหรัฐอเมริกา ผู้คนพากันจัดเตรียมอาหาร น้ำ เสื้อผ้า และที่พักพิงให้แก่ผู้ประสบภัยที่มีความจำเป็นเร่งด่วน

เจ้าของร้านเปียโนแห่งหนึ่งในรัฐแมรีแลนด์ได้ทำสิ่งที่มากกว่านั้น เขาเห็นว่าดนตรีช่วยบำบัดและฟื้นฟูจิตใจของผู้สูญเสีย เขาและพนักงานจึงเริ่มซ่อมแซมเปียโนเก่า แล้วให้ผู้ที่ต้องการเปียโนมาลงชื่อไว้ ในฤดูใบไม้ผลิปีนั้น ดีน เครเมอร์และโลอิสซึ่งเป็นภรรยาได้ขับรถบรรทุกเปียโนฟรีเต็มคันรถผ่านเส้นทางที่ยากลำบากไปยังพื้นที่เสียหายรุนแรงที่เมืองฮุสตัน เท็กซัส เพื่อมอบให้ครอบครัว คริสตจักร และโรงเรียนที่รับไว้ด้วยความซาบซึ้ง

บางครั้งคำว่าเพื่อนบ้านของเรามักหมายถึงคนที่อาศัยอยู่ใกล้ๆ หรือคนที่เรารู้จัก แต่ในลูกา 10 พระเยซูตรัสคำอุปมาเรื่องชาวสะมาเรียผู้ใจดีเพื่อจะสอนว่า ความรักของเราที่มีต่อเพื่อนบ้านไม่ควรมีสิ่งใดมาขวางกั้น ชายชาวสะมาเรียยินดีช่วยเหลือคนแปลกหน้าที่บาดเจ็บโดยไม่ได้รับสิ่งตอบแทน แม้เขาจะเป็นชาวยิวซึ่งไม่ลงรอยกับชาวสะมาเรีย (ข้อ 25-37)

มีผู้ถามดีน เครเมอร์ว่าทำไมจึงแจกจ่ายเปียโน เขาอธิบายง่ายๆ ว่า “พระเยซูสอนเราให้รักเพื่อนบ้าน” และพระเยซูตรัสว่า “ไม่มีบัญญัติใดยิ่งใหญ่กว่านี้” (มก.12:31) คือ การรักพระเจ้าและรักเพื่อนบ้าน