เควินเช็ดน้ำตาขณะที่เขายื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้แครี่ ภรรยาของผมอ่าน เควินรู้ว่าแครี่กับผมกำลังอธิษฐานเผื่อลูกสาวให้กลับมาเชื่อพระเยซู “ผมพบกระดาษแผ่นนี้ในพระคัมภีร์ของแม่ผม หลังจากที่ท่านเสียชีวิต และผมหวังว่าข้อความนี้จะหนุนใจคุณ” เควินกล่าว ด้านบนของกระดาษเขียนว่า “เพื่อเควิน ลูกชายของฉัน” และด้านล่างเป็นคำอธิษฐานเผื่อให้เขาได้รับความรอด

“ทุกวันนี้ผมเก็บกระดาษแผ่นนี้ไว้กับพระคัมภีร์ของผม” เควินอธิบาย “แม่ของผมอธิษฐานเผื่อให้ผมได้รับความรอดมากว่า 35 ปี ผมเคยหลงไกลไปจากทางของพระเจ้า แต่ตอนนี้ผมเชื่อพระเยซูแล้ว” เขาจ้องมองเราอย่างตั้งใจและยิ้มทั้งน้ำตา “อย่าหยุดอธิษฐานเผื่อลูกสาวของคุณนะ ไม่ว่าจะต้องใช้เวลานานแค่ไหน”

คำหนุนใจของเขาทำให้ผมคิดถึงเรื่องพระเยซูสอนเกี่ยวกับการอธิษฐานในพระธรรมลูกาที่เริ่มต้นว่า “พระองค์ตรัสคำอุปมาเรื่องหนึ่งให้เขาฟังเพื่อสอนว่าคนทั้งหลายควรอธิษฐานอยู่เสมอ ไม่อ่อนระอาใจ” (ลก.18:1)

เรื่องนี้พระเยซูเปรียบเทียบ “ผู้พิพากษาอธรรม” (ข้อ 6) ซึ่งตอบสนองต่อคำร้องเพียงเพื่อตัดความรำคาญ กับพระบิดาในสวรรค์ซึ่งเอาใจใส่เราอย่างลึกซึ้งและต้องการให้เราเข้ามาหาพระองค์ เราได้รับกำลังใจทุกครั้งที่อธิษฐานเพราะพระเจ้าได้ยินและรับคำอธิษฐานของเราเสมอ