ผมโตมาในประเทศกานา ตอนเป็นเด็กผมมีความสุขที่ได้จูงมือพ่อเดินไปด้วยกันตามสถานที่ที่มีคนพลุกพล่าน ท่านเป็นทั้งพ่อและเพื่อนของผม เพราะในวัฒนธรรมของผมการจูงมือกันเป็นเครื่องหมายของมิตรภาพแท้ เราคุยกันหลายเรื่องขณะเดินไปด้วยกัน เวลารู้สึกเหงา ผมได้รับการปลอบโยนเมื่ออยู่กับพ่อ มิตรภาพของเราจึงมีค่ามากสำหรับผม

พระเยซูเรียกสาวกว่า มิตรสหาย และสำแดงให้พวกเขาเห็นเครื่องหมายของมิตรภาพหลายประการ เช่น “พระบิดาทรงรักเราฉันใดเราก็รักท่านทั้งหลายฉันนั้น” (ยน.15:9) ทรงสละชีวิตเพื่อพวกเขาได้ (ข้อ 13) แสดงให้พวกเขาเห็นราชกิจเพื่อแผ่นดินของพระองค์ (ข้อ 15) สอนพวกเขาให้รู้ทุกสิ่งที่ทรงได้รับจากพระบิดา (ข้อ 15) และให้โอกาสพวกเขาได้มีส่วนในภารกิจของพระองค์ (ข้อ 16)

พระเยซูเดินไปกับเราเป็นเพื่อนตลอดชีวิต ทรงรับฟังความเจ็บปวดใจและความปรารถนาของเรา ยามเหงาและท้อใจ ทรงอยู่เป็นเพื่อนเราเสมอ

มิตรภาพระหว่างเรากับพระเยซูจะแน่นแฟ้นขึ้น เมื่อเรารักซึ่งกันและกัน และเชื่อฟังพระบัญชาของพระองค์ (ข้อ 10,17) เมื่อเชื่อฟังพระบัญชา เราจะเกิดผลที่ “คงอยู่” (ข้อ 16)

เมื่อเดินผ่านตรอกซอยที่แออัดและหนทางอันตรายในโลกที่วุ่นวายนี้ เราวางใจในพระเจ้าผู้ร่วมทางของเราได้ นี่คือเครื่องหมายว่าพระองค์เป็นเพื่อนของเรา