เมื่อคิดถึงพ่อทีไร ฉันมักนึกถึงภาพท่านกำลังตอกตะปูอยู่กลางแจ้ง ทำสวน หรือไม่ก็ง่วนอยู่ในห้องทำงานข้างล่างที่เต็มไปด้วยเครื่องมือและอุปกรณ์ต่างๆ มือของพ่อไม่เคยว่างจากงาน บางทีก็เป็นงานสร้าง (เช่น โรงรถ ดาดฟ้า หรือกรงนก) บ้างก็เป็นงานทำกุญแจ บ้างก็เป็นงานออกแบบเครื่องประดับหรืองานศิลปะกระจกสี

เมื่อคิดถึงพ่อ ฉันก็คิดถึงพระบิดาในสวรรค์และพระผู้สร้าง ผู้ทรงกระทำกิจตลอดเวลา ในปฐมกาลพระองค์ทรง “วางรากฐานของแผ่นดินโลก…(และ) กำหนดขนาดให้โลก…เมื่อดาวรุ่งแซ่ซ้องสรรเสริญ และบรรดาบุตรพระเจ้าโห่ร้องด้วยความชื่นบาน” (โยบ38:4-7) ทุกสิ่งที่พระองค์ทรงสร้างเป็นงานศิลปะชิ้นเอก ทรงออกแบบโลกให้งดงามน่าทึ่งและทั้งตรัสถึงสิ่งทรงสร้างว่า “ดีนัก” (ปฐก.1:31)

พระองค์ทรงสร้างคุณและฉันด้วย ทรงออกแบบเราอย่างละเอียดและประณีต (สดด.139:13-16) ทรงมอบหมายและกำหนดให้เรา (ซึ่งมีพระฉายาของพระองค์) มีเป้าหมายและความปรารถนาในการทำงาน ซึ่งรวมถึงการครอบครองดูแลโลกและสรรพสิ่งที่ทรงสร้างด้วย (ปฐก.1:26-28; 2:15) ไม่ว่าเราจะทำงานในหน้าที่หรืองานยามว่าง พระเจ้าประทานอำนาจและสิ่งที่จำเป็นให้เราทุ่มเททำงานอย่างเต็มที่เพื่อพระองค์

ทุกสิ่งที่เราทำ จงทำเพื่อให้พระเจ้าพอพระทัย