ขณะที่จอร์แดน โบแฮนนอน ดาวบาสเกตบอลของมหาวิทยาลัยไอโอวา กำลังชู้ตลูกโทษซึ่งจะกลายเป็นประวัติศาสตร์ใหม่ของทีมทำลายสถิติที่คงอยู่มานาน 25 ปี เขาเจตนาชู้ตพลาดก็เพราะว่าในปี 1993 คริส สตรีทได้ทำลายสถิติด้วยการชู้ตลูกโทษ 34 ครั้งติดกัน ก่อนที่จะเสียชีวิตในอุบัติเหตุทางรถยนต์ และโบแฮนนอนเลือกที่จะให้เกียรติกับความทรงจำของผู้คนที่มีต่อสตรีทด้วยการไม่ทำลายสถิตินั้น

โบแฮนนอนรู้ดีว่ามีสิ่งที่สำคัญกว่าความก้าวหน้าของเขา เราเห็นค่านิยมนี้ในนักรบหนุ่มดาวิด ขณะที่ซ่อนตัวอยู่ในถ้ำกับเหล่าทหาร ดาวิดปรารถนาจะดื่มน้ำจากบ่อในเบธเลเฮมบ้านเกิดของพระองค์ที่ถูกกองทัพฟีลิสเตียยึดครอง (2 ซมอ.23:14-15)

ทแกล้วทหารสามคนของดาวิดได้ทำสิ่งที่กล้าหาญด้วยการ “แหกค่ายคนฟีลิสเตียเข้าไป” ตักน้ำที่บ่อและนำมาถวายพระองค์ แทนที่ดาวิดจะดื่มน้ำนั้น พระองค์กลับ “เทออกถวายแด่พระเจ้า” ตรัสว่า “ควรที่ข้าพระองค์จะดื่มโลหิตของผู้ที่ตักมาด้วยการเสี่ยงชีวิตของเขาหรือ” (ข้อ 16-17)

ในโลกที่ผู้คนมักให้รางวัลกับทุกคนที่ไขว่คว้าทุกอย่างมาเป็นของตนได้สำเร็จ การแสดงออกด้วยความรักและการเสียสละย่อมมีพลัง การกระทำเช่นนี้เป็นมากกว่าสัญลักษณ์