ช่วงที่ออสวอลด์ แชมเบอรส์ สอนอยู่ที่สถาบันพระคริสตธรรมในลอนดอน (1911-1915) คำพูดของเขามักทำให้นักศึกษาประหลาดใจ หญิงสาวคนหนึ่งบรรยายว่า เมื่อถึงเวลาที่ให้อภิปราย นักศึกษามักตั้งคำถามหรือข้อโต้แย้งมากมาย เธอจำได้ว่า ออสวอลด์มักจะยิ้มและพูดว่า “พอแค่นี้ก่อน คุณจะเข้าใจเองภายหลัง” เขาหนุนใจให้นักศึกษาใคร่ครวญประเด็นนั้นๆ และยอมให้พระเจ้าเปิดเผยความจริงของพระองค์แก่พวกเขา

การใคร่ครวญคือการจดจ่อและครุ่นคิดอย่างลึกซึ้งถึงสิ่งนั้น หลังจากเหตุการณ์ต่างๆ ที่นำไปสู่การประสูติของพระเยซูที่เบธเลเฮม เหล่าทูตสวรรค์ก็มาปรากฏ และคนเลี้ยงแกะมาเยี่ยมพระเมสสิยาห์ “นางมารีย์ก็เก็บบรรดาสิ่งเหล่านั้นไว้ในใจและรำพึงอยู่” (ลก.2:19) ดับเบิลยู. อี. ไวน์ นักวิชาการด้านพันธสัญญาใหม่กล่าวว่า “รำพึง” หมายความถึง การพิจารณาสถานการณ์โดย “การรวบรวมความคิด หารือ นำสิ่งหนึ่งมาประกอบกับอีกสิ่งหนึ่ง” (พจนานุกรมฉบับอธิบายคำศัพท์ในพันธสัญญาใหม่)

เมื่อเรายอมรับการทรงนำด้วยความรักของพระเจ้าในชีวิตเช่นเดียวกับมารีย์ เราจะได้ชื่นชมและรำพึงในจิตใจถึงสิ่งใหม่มากมายที่เกิดขึ้น