หลังจากพันรอบต้นไม้ด้วยไฟกะพริบ ฉันผูกโบว์สีชมพูและฟ้าที่กิ่งและตั้งชื่อต้นคริสต์มาสว่า “หวังรอคอยทารก” ฉันและสามีรอคอยลูกผ่านการรับบุตรบุญธรรมมานานกว่า 4 ปี และต้องได้แน่ในคริสต์มาสนี้

ทุกเช้าฉันจะแวะอธิษฐานที่ต้นไม้ ระลึกถึงความสัตย์ซื่อของพระเจ้า ในวันที่ 21 ธันวาคม เราได้ข่าวว่าทารกน้อยจะมาไม่ทันช่วงคริสต์มาส ฉันรู้สึกแย่และยืนอยู่ข้างต้นไม้ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการจัดเตรียมของพระเจ้า พระเจ้ายังคงสัตย์ซื่อหรือไม่ ฉันทำอะไรผิดหรือ

หลายครั้งพระเจ้าตีสอนเราด้วยความรัก และบางครั้งพระเจ้ามาช้าเพราะต้องการรื้อฟื้นความวางใจ ในบทเพลงคร่ำครวญ ผู้พยากรณ์เยเรมีย์บรรยายถึงการที่พระเจ้าตีสอนอิสราเอล ความเจ็บปวดปรากฏชัด“พระองค์ทรงเอาลูกธนูในแล่งของพระองค์ ยิงเข้าในหัว ใจของข้าพ เจ้าแล้ว”(3:13) กระนั้นเยเรมีย์ก็ได้สำแดงความไว้วางใจสูงสุดในความสัตย์ซื่อของพระเจ้า “พระเมตตาของพระเจ้าไม่มีสิ้นสุด เป็นของใหม่อยู่ทุกเวลาเช้าความเที่ยงตรงของพระองค์ใหญ่ยิ่งนัก” (ข้อ 22-23)

ฉันทิ้งต้นไม้ไว้อย่างนั้นแม้หลังจากคริสต์มาส และอธิษฐานต่อไปทุกเช้า ในที่สุดช่วงวันหยุดอีสเตอร์ เราก็ได้ทารกหญิง พระเจ้าทรงสัตย์ซื่อเสมอ ไม่จำเป็นต้องเป็นตามกำหนด หรือความปรารถนาของเราเสมอไป

ตอนนี้ลูกๆ ของฉันอายุสามสิบกว่าปีแล้ว แต่ทุกปีฉันก็จะตกแต่งต้นไม้จำลองเพื่อย้ำเตือนตัวเองและผู้อื่นถึงความหวังใจในความสัตย์ซื่อของพระเจ้า