ก่อนที่ปฏิทินจะเปลี่ยนไปเป็นเดือนธันวาคม บรรยากาศวันคริสต์มาสได้เริ่มต้นขึ้นแล้วในเมืองของเราที่อยู่ทางเหนือ คลินิกแห่งหนึ่งพันรอบต้นไม้และพุ่มไม้ด้วยดวงไฟสีต่างๆ ต้นละสี ที่ส่องสว่างให้เห็นภูมิทัศน์ยามค่ำคืนอันงดงาม สำนักงานแห่งหนึ่งตกแต่งให้ดูเหมือนของขวัญคริสต์มาสชิ้นมโหฬาร หันไปทางไหนก็เห็นจิตวิญญาณของสิ่งที่เป็นคริสต์มาสหรืออย่างน้อยก็เป็นการตลาดตามเทศกาล

บางคนชอบการตกแต่งที่หรูหราแบบนี้ บางคนวิพากษ์วิจารณ์ แต่คำถามสำคัญไม่ใช่ว่าผู้อื่นมองคริสต์มาสอย่างไร แต่คือเราแต่ละคนต้องพิจารณาว่าการเฉลิมฉลองมีความหมายต่อเราอย่างไร

หลังจากที่พระเยซูประสูติสามสิบกว่าปี พระเยซูถามสาวกว่า “คนทั้งหลายพูดกันว่าบุตรมนุษย์เป็นผู้ใด” (มธ.16:13) พวกเขาตอบเหมือนคนอื่นว่า คือยอห์นผู้ให้รับบัพติศมา แต่บางคนว่าเป็นเอลียาห์ หรือเป็นคนหนึ่งในพวกผู้เผยพระวจนะ จากนั้นพระองค์ถามเป็นการส่วนตัวว่า “แล้วพวกท่านเล่า ว่าเราเป็นใคร” (ข้อ 15) เปโตรตอบว่า “พระองค์ทรงเป็นพระคริสต์พระบุตรของพระ เจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่” (ข้อ 16)

หลายคนจะฉลองคริสต์มาสโดยไม่ได้คิดว่า แท้จริงแล้วพระกุมารคือใคร เมื่อเราได้พบปะกับคนเหล่านั้น เราสามารถช่วยให้พวกเขาได้ใคร่ครวญคำถามสำคัญที่ว่า คริสต์มาสเป็นเพียงเรื่องของพระกุมารบังเกิดในรางหญ้า ที่ทำให้อบอุ่นใจใช่ไหม หรือพระผู้สร้างของเราได้มาเยี่ยมเยียนผู้ที่พระองค์ทรงสร้างและมาเป็นคนหนึ่งในพวกเรา