ไดแอนได้ฟังคนอื่นๆ ในกลุ่มขอให้อธิษฐานเผื่อคนในครอบครัวและเพื่อนที่กำลังเผชิญความท้าทายหรือโรคภัย เธอมีคนในครอบครัวที่ทนทุกข์กับการเสพติดมาหลายปี แต่ไดแอนไม่ได้ขอให้อธิษฐานเผื่อ เธอทนไม่ได้หากต้องเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไป หรือรับฟังคำถามหรือคำแนะนำที่มักจะตามมาเมื่อเล่าเรื่องนี้ เธอรู้สึกว่าการไม่ขอให้อธิษฐานเผื่อน่าจะดีกว่า คนอื่นคงไม่เข้าใจว่าเป็นไปได้อย่างไรที่คนที่เธอรักซึ่งเชื่อในพระเยซูยังคงต้องทนทุกข์อยู่ทุกวัน
ถึงแม้ว่าไดแอนจะไม่ได้ขอให้กลุ่มนั้นอธิษฐานเผื่อ แต่เธอได้ขอให้เพื่อนไม่กี่คนที่เธอไว้ใจอธิษฐานกับเธอ ร่วมกันทูลขอให้พระเจ้าปลดปล่อยคนที่เธอรักจากพันธนาการของการเสพติด ให้เขามีประสบการณ์กับเสรีภาพในพระคริสต์ และขอให้พระเจ้าประทานสันติสุขและความอดทนที่จำเป็นแก่ไดแอน เมื่อเธออธิษฐาน เธอได้รับการเล้าโลมใจและกำลังจากความสัมพันธ์กับพระเจ้า
พวกเราหลายคนทุ่มเทและไม่ย่อท้อในการอธิษฐาน ซึ่งดูเหมือนยังไม่ได้รับคำตอบ แต่เรามั่นใจได้ว่าพระเจ้าเอาใจใส่และได้ยินคำทูลขอทั้งหมดของเรา พระองค์เรียกร้องให้เราเดินกับพระองค์อย่างใกล้ชิด “จงชื่นชมยินดีในความหวัง จงอดทนต่อความยากลำบาก จงขะมักเขม้นอธิษฐาน” (รม.12:12) เราพึ่งพาพระองค์ได้
