ชายคนหนึ่งฟ้องร้องคดีความหญิงคนหนึ่งข้อหาที่เธอเอาสุนัขของเขาไป ในศาลหญิงคนนั้นกล่าวว่าสุนัขไม่ได้เป็นของโจทก์ และบอกว่าเธอซื้อมันมาจากไหน เจ้าของที่แท้จริงถูกเปิดเผยเมื่อผู้พิพากษาปล่อยสุนัขเข้ามาในห้องพิจารณาคดี สุนัขกระดิกหางและวิ่งไปหาชายคนนั้นทันที

ซาโลมอนผู้ตัดสินคดีในยุคอิสราเอลโบราณจำเป็นต้องยุติข้อขัดแย้งที่คล้ายกัน หญิงสองคนต่างอ้างว่าตนเป็นแม่ของทารกชาย เมื่อพิจารณาแล้ว พระองค์ให้เอาดาบมาแบ่งครึ่งทารกคนนั้น แม่ที่แท้จริงอ้อนวอนให้ยกทารกคนนั้นแก่หญิงอีกคน เพื่อจะรักษาชีวิตลูกของตนไว้แม้จะไม่ได้เขากลับมาก็ตาม (1 พกษ.3:26) ซาโลมอนคืนทารกชายคนนั้นให้แก่เธอ

สติปัญญาเป็นสิ่งจำเป็นในการตัดสินว่าสิ่งใดยุติธรรมและดี ถูกและผิดถ้าเราให้คุณค่าแก่สติปัญญา เราสามารถขอให้พระเจ้าประทานความคิดความเข้าใจ เหมือนที่ซาโลมอนขอ (ข้อ 9) พระเจ้าอาจตอบโดยช่วยให้เรารู้จักสมดุลระหว่างความต้องการและความจำเป็นของเราเองด้วยการทำเพื่อผู้อื่น พระองค์อาจให้เราพิจารณาระหว่างประโยชน์ในระยะสั้นและระยะยาว (หรือนิรันดร์) เพื่อที่เราจะได้ถวายเกียรติด้วยการใช้ชีวิตของเรา

พระเจ้าไม่เพียงเป็นผู้พิพากษาผู้ทรงพระปัญญาอย่างสมบูรณ์เท่านั้น แต่ยังทรงเป็นที่ปรึกษาส่วนตัวผู้ทรงยินดีประทานสติปัญญาในทางของพระองค์ให้อย่างมากมาย (ยก.1:5)