ในปี 1986 ลีแวน เมอร์ริตต์วัย 5 ขวบพลัดตกจากความสูง 6 เมตรลงไปในกรงกอริลล่าที่สวนสัตว์ในอังกฤษ ขณะที่พ่อแม่และผู้เห็นเหตุการณ์ร้องขอความช่วยเหลือ จัมโบ้ ลิงกอริลล่าตัวผู้โตเต็มวัยก็เข้ามาขวางระหว่างเด็กชายที่นอนนิ่งกับกอริลล่าตัวอื่นๆ แล้วมันก็ตบหลังของลีแวนเบาๆ เมื่อเขาเริ่มร้องไห้ จัมโบ้ก็นำพรรคพวกกลับกรงแล้วเจ้าหน้าที่กับพยาบาลก็มาช่วยลีแวนออกไป 30 ปีผ่านไปลีแวนยังคงเล่าเรื่องจัมโบ้ ลิงยักษ์ที่อ่อนโยนซึ่งเป็นทูตสวรรค์ที่ช่วยชีวิตของเขาไว้ด้วยวิธีที่คิดไม่ถึง มุมมองที่เขามีต่อกอริลล่าจึงไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

เอลียาห์ก็คาดหวังให้พระเจ้าใช้วิธีการบางอย่าง แต่พระเจ้าทรงใช้ลมที่ทำให้หินแตก แผ่นดินไหวรุนแรงและไฟเพื่อให้ท่านตระหนักถึงสิ่งที่ท่านไม่ควรคิดเกี่ยวกับพระเจ้า จากนั้นทรงใช้เสียงกระซิบเพื่อสำแดงให้ท่านเห็นถึงพระทัยและการทรงสถิตของพระองค์ (1 พกษ.19:10,14)

เอลียาห์เคยเห็นฤทธิ์อำนาจของพระเจ้ามาก่อน (18:38-39) แต่ท่านยังไม่เข้าใจพระองค์ทั้งหมด พระเจ้าประสงค์ให้เรารู้จักพระองค์ในด้านอื่นที่ไม่ใช่แค่ความยิ่งใหญ่และน่าเกรงกลัวของพระองค์ (1 พกษ.19:11-12)

ในที่สุดความหมายที่สมบูรณ์ของเสียงกระซิบก็ปรากฏในความถ่อมแต่ทรงไว้ซึ่งอำนาจของพระเยซูผู้ตรัสว่า “ผู้ที่ได้เห็นเราก็ได้เห็นพระบิดา” (ยน.14:9) จากนั้นพระองค์ทรงยอมถูกตรึงที่กางเขน ซึ่งเป็นการแสดงความเมตตาในแบบที่คาดไม่ถึงโดยพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ที่ทรงรักเรา