ตลอดหลายปีที่ชาร์ล สเปอร์เจียน รับใช้อยู่ที่คริสตจักรในกรุงลอนดอนในช่วงทศวรรษ 1800 ท่านชอบเทศนาข้อล้ำลึกของพระธรรมอิสยาห์ 49:16 ที่บอกว่า พระเจ้าทรงสลักเราไว้บนฝ่ามือของพระองค์ ท่านกล่าวว่า“ข้อความที่ดีเช่นนี้ต้องเทศน์เป็นร้อยๆ ครั้ง!” และเป็นความจริงอันล้ำค่าที่เราต้องใคร่ครวญในจิตใจซ้ำแล้วซ้ำอีก

สเปอร์เจียนทำได้อย่างดียอดเยี่ยมในการเชื่อมโยงพระสัญญาที่พระเจ้ามีต่อประชากรของพระองค์ คือ ชนชาติอิสราเอล กับพระบุตรของพระองค์ คือ พระเยซูผู้ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อเราบนกางเขน สเปอร์เจียนตั้งคำถามว่า “รอยแผลที่ปรากฏอยู่บนฝ่ามือของพระองค์คืออะไร?…เครื่องมือของช่างแกะสลัก คือ ตะปูและค้อน พระองค์ต้องถูกตรึงที่กางเขนเพื่อจะสลักประชากรของพระองค์ลงบนฝ่ามือของพระองค์” เมื่อพระเจ้าสัญญาว่าจะสลักประชากรของพระองค์ลงบนฝ่ามือ พระเยซูจึงเหยียดพระกรของพระองค์บนกางเขนและตะปูก็ถูกตอกลงบนฝ่ามือของพระองค์เพื่อที่เราจะเป็นไทพ้นจากความบาป

เมื่อใดที่เราถูกทดลองให้คิดว่าพระเจ้าทรงลืมเราแล้ว ขอให้เรามองดูที่ฝ่ามือของตัวเองและระลึกถึงพระสัญญาของพระเจ้า ผ้ทรงทำเครื่องหมายที่ไม่สามารถลบออกได้ บนฝ่ามือของพระองค์เพื่อเรา เพราะพระองค์ทรงรักเรายิ่งนัก