บ๊อบก้าวลงจากรถโดยสารเมื่อมาถึงเมืองไกลบ้าน ทั้งร้อนและมีฝุ่น เขาเหนื่อยล้าจากการเดินทางทั้งวันและดีใจที่จะได้รับประทานอาหารเย็นกับเพื่อนของเพื่อนที่อาศัยในเมืองนั้น พวกเขาต้อนรับบ๊อบและบ๊อบรู้สึกได้ถึงสันติสุขทันที เขารู้สึกเหมือนอยู่บ้านสบาย ปลอดภัยและมีคุณค่า

ต่อมาบ๊อบสงสัยว่าเพราะเหตุใดจึงรู้สึกมีสันติสุขในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย บ๊อบพบคำตอบใน 2 โครินธ์ อัครทูตเปาโลให้ภาพผู้ติดตามพระเจ้าว่ามี “กลิ่นอันหอมหวาน” ของพระคริสต์ “ใช่แล้ว” บ๊อบบอกตัวเอง เจ้าบ้านของเขา “มีกลิ่นหอม” เหมือนพระคริสต์

เมื่อเปาโลกล่าวว่า พระเจ้าทรงนำคนของพระองค์ “ด้วยความมีชัย” ในพระคริสต์ ให้กลิ่นหอมแห่งความรู้ของพระองค์ปรากฏทุกแห่ง ท่านอ้างถึงประเพณีโบราณ ที่กองทัพฝ่ายชนะจะเผาเครื่องหอมขณะเดินทัพไปตามท้องถนน สำหรับผู้ที่อยู่ฝ่ายเดียวกัน กลิ่นหอมทำให้พวกเขาชื่นชมยินดี เช่นเดียวกัน เปาโลกล่าวว่าคนของพระเจ้าส่งกลิ่นหอมแก่ผู้ที่เชื่อ นี่ไม่ใช่สิ่งที่เราทำเองแต่เป็นสิ่งที่พระเจ้าประทานให้เมื่อพระองค์ทรงนำเราในการประกาศความรู้ถึงพระองค์

บ๊อบคือพ่อของฉันเอง และการเดินทางครั้งนั้นเกิดขึ้นเมื่อ 40 กว่าปีมาแล้ว แต่พ่อไม่เคยลืม ท่านยังคงเล่าเรื่องราวของคนที่มีกลิ่นหอมเหมือนพระคริสต์