นักเพาะกายเพื่อการประกวดต้องเข้าสู่วงจรการฝึกฝนอย่างเคร่งครัด ช่วงเดือนแรกๆ พวกเขาเน้นการเพิ่มขนาดและความแข็งแรง เมื่อใกล้การประกวดจึงเน้นที่การกำจัดไขมันที่บดบังกล้ามเนื้อ ไม่กี่วันก่อนการประกวด พวกเขาจะดื่มน้ำน้อยกว่าปกติเพื่อให้เนื้อเยื่อกล้ามเนื้อเห็นได้ชัดเจนขึ้น การรับสารอาหารน้อยลงนี่เอง ทำให้ผู้เข้าประกวดอ่อนกำลังที่สุดในวันประกวด แม้จะดูแข็งแรงมากก็ตาม

ใน 2 พงศาวดาร 20 เราได้เห็นความเป็นจริงที่ตรงกันข้าม คือ ยอมรับความอ่อนแอเพื่อมีประสบการณ์กับพระกำลังของพระเจ้า มีคนทูลเยโฮชาฟัทว่า “มีคนหมู่ใหญ่มาส้รูบกับฝ่าพระบาท” พระองค์จึง “ประกาศให้อดอาหารทั่วยูดาห์” (ข้อ 3) ทำให้ตนเองและประชาชนขาดสารอาหาร จากนั้นพวกเขาขอให้พระเจ้าทรงช่วย ในที่สุดเมื่อเยโฮชาฟัทจัดทัพ พระองค์ให้ผู้ร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้านำหน้า (ข้อ 21) เมื่อพวกเขาเริ่มร้องเพลง พระเจ้าทรง “จัดกองซุ่มคอยต่อสู้…ผู้ได้เข้ามาต่อสู้กับยูดาห์…เขาทั้งหลายจึงแตกพ่ายไป” (ข้อ 22)

การตัดสินใจของเยโฮชาฟัทสำแดงความเชื่อหนักแน่นในพระเจ้า พระองค์เลือกที่จะไม่พึ่งกำลังทหารแต่พึ่งพระเจ้า แทนที่จะอาศัยกำลังต่อสู้กับความยากลำบากที่เราเผชิญ ให้เราหันหาพระองค์และให้พระองค์เป็นกำลังของเรา