ฉันเป็นช่างภาพสมัครเล่นที่ชอบใช้กล้องเก็บภาพส่วนเล็กๆ ของความคิดสร้างสรรค์ของพระเจ้า ฉันเห็นลายนิ้วพระหัตถ์บนกลีบดอกไม้บอบบางทุกกลีบ ทุกครั้งที่ดวงอาทิตย์ขึ้นและอัสดง และเมื่อท้องฟ้าทาบทาด้วยหมู่เมฆหรือแต้มด้วยดวงดาว
กล้องขยายประสิทธิภาพสูงทำให้ฉันได้ถ่ายภาพสรรพสัตว์ที่ทรงสร้างด้วย ฉันเก็บภาพกระรอกที่จอแจบนต้นซากุระ ผีเสื้อสีสดในดงดอกไม้ และเต่าทะเลที่อาบแดดบนชายหาดสีดำที่เต็มด้วยหิน ภาพที่ไม่ซ้ำกันนี้ทำให้ฉันอดไม่ได้ที่จะนมัสการพระผู้สร้างองค์อัศจรรย์
ฉันไม่ใช่คนของพระเจ้าคนแรกที่สรรเสริญพระองค์เมื่อได้ชื่นชมการทรงสร้างอันพิเศษสุด ผู้เขียนสดุดี 104 ชื่นชมงานศิลป์มากมายในธรรมชาติ (ข้อ 24) “ทะเล…[ที่] ใหญ่และกว้าง ซึ่งมีสิ่งเคลื่อนไหวนับไม่ถ้วน” (ข้อ 25) แล้วปีติยินดีที่ได้เห็นพระเจ้าเอาใจใส่ผลงานชิ้นเอกทั้งสิ้นอย่างสมบูรณ์แบบและทุกเวลา (ข้อ 27-31) เมื่อพินิจความน่าเกรงขามของชีวิตอื่นๆ รอบตัวที่พระเจ้าประทานให้ เขาจึงพรั่งพรูคำขอบคุณด้วยใจนมัสการว่า “ข้ามีชีวิตอยู่ตราบใด ข้าจะร้องเพลงถวายพระเจ้า ขณะข้ายังเป็นอยู่ ข้าจะร้องเพลงสดุดีถวายพระเจ้าของข้า” (ข้อ 33)
เมื่อพิจารณาการทรงสร้างอันงดงามดีเลิศ ลองสังเกตเจตนาอันสร้างสรรค์และการใส่ใจรายละเอียดของพระเจ้า คุณอาจทำเหมือนผู้เขียนสดุดีที่ร้องเพลงสรรเสริญและขอบพระคุณพระผู้สร้างสำหรับฤทธิ์อำนาจ ความน่าเกรงขาม และความรัก พระองค์เป็นเช่นนั้นและจะเป็นอย่างนั้นตลอดไป ฮาเลลูยา
