เมื่อเซเวียร์ลูกชายของเรายังเล็ก สามีของฉันมักต้องเดินทางไปทำงานไกลบ้าน แม้เขาจะโทรศัพท์มาบ่อย แต่บางคืนเซเวียร์ก็งอแงมาก จนการโทรศัพท์คุยกันไม่พอที่จะปลอบเขาได้ ฉันจะเอาอัลบั้มรูปเก่าๆ มาดูกับลูกก่อนนอน ให้เขาดูรูปถ่ายที่เขากับพ่อใช้เวลาด้วยกัน แล้วถามว่า “ลูกจำตอนนั้นได้ไหม?”

ความทรงจำจากภาพเหล่านั้นทำให้ลูกรู้สึกดี เขาพูดเสมอว่า “ผมมีพ่อที่ดี”

ฉันเข้าใจดีว่าลูกต้องมีเครื่องเตือนใจถึงความรักของพ่อในเวลาที่พ่อไม่ได้อยู่ใกล้ เมื่อใดที่ฉันทุกข์ยากหรือโดดเดี่ยว ฉันเองก็ต้องการรู้ว่ามีคนที่รักฉัน โดยเฉพาะพระบิดาแห่งฟ้าสวรรค์

ดาวิดประกาศว่าเขาปรารถนาพระเจ้า ขณะที่เขาซ่อนตัวจากศัตรูในถิ่นทุรกันดาร (สดด.63:1) การระลึกถึงว่าเขาเคยประสบกับฤทธิ์อำนาจอันไร้ขีดจำกัดและความรักที่ทำให้อิ่มใจของพระเจ้า ทำให้เขาสรรเสริญพระองค์ (ข้อ 2-5) ในค่ำคืนที่ทุกข์อย่างแสนสาหัส ดาวิดยังคงชื่นชมในความรักจากพระบิดาผู้ที่เขาเชื่อวางใจ (ข้อ 6-8)

ในยามทุกข์ รู้สึกเหมือนพระเจ้าไม่อยู่ด้วย เราต้องมีสิ่งเตือนใจถึงพระองค์และความรักที่ทรงสำแดงต่อเราเสมอมา การใคร่ครวญประสบการณ์ส่วนตัวของเรากับพระเจ้า และสิ่งที่พระเจ้าทรงกระทำในพระคัมภีร์จะทำให้เรามั่นใจในความรักที่พระเจ้าพระบิดาทรงมีต่อเราได้