ตอนที่ฉันอายุ 19 ปีเพื่อนสนิทคนหนึ่งเสียชีวิตในอุบัติเหตุรถยนต์ หลายสัปดาห์และหลายเดือนต่อมา ฉันดำเนินอยู่ในอุโมงค์แห่งความเศร้าโศกทุกวัน ความเจ็บปวดที่สูญเสียคนที่ทั้งดีและอายุยังน้อยบดบังสายตาของฉันในตอนนั้น ฉันไม่รับรู้สิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัว ฉันรู้สึกว่าตาบอดเพราะความเจ็บปวดและเศร้าโศก จนมองไม่เห็นพระเจ้า
ในลูกา 24 สาวกสองคนสับสนและหัวใจสลายหลังจากที่พระเยซูสิ้นพระชนม์ พวกเขาไม่ได้ตระหนักว่ากำลังเดินอยู่กับพระอาจารย์ซึ่งฟื้นคืนพระชนม์แล้ว แม้จะทรงอธิบายพระวจนะถึงเหตุที่พระผู้ช่วยตามพระสัญญาจะต้องสิ้นพระชนม์และฟื้นคืนพระชนม์อีกครั้ง แต่เมื่อทรงหยิบและหักขนมปังพวกเขาจึงรู้ว่าพระองค์คือพระเยซู (ข้อ 30-31) ถึงแม้ว่าหลังจากที่พระเยซูสิ้นพระชนม์แล้ว เหล่าสาวกของพระองค์จะได้เผชิญกับความน่ากลัวทุกอย่างของความตาย แต่เมื่อพระองค์ฟื้นจากความตาย พระเจ้าได้แสดงให้พวกเขาเห็นถึงการมีความหวังอีกครั้ง
เช่นเดียวกับเหล่าสาวก เราอาจถูกโถมทับด้วยความสับสนและเศร้าโศก แต่เรามีความหวังและรับการเล้าโลมใจจากความจริงที่ว่าพระเยซูทรงพระชนม์อยู่และกระทำกิจในโลกและในเรา ถึงแม้ว่าเราจะยังต้องเจ็บปวดใจแต่เราสามารถต้อนรับพระคริสต์ให้เดินไปกับเราในอุโมงค์แห่งความเศร้าโศก พระองค์เป็นความสว่างของโลก (ยน.8:12) พระองค์นำรังสีแห่งความหวังส่องสว่างเข้ามาที่ม่านหมอกของเรา
