สมัยที่ผมอยู่ที่โอคลาโฮมา ผมมีเพื่อนนัก “ล่า” ทอร์นาโด จอห์นเฝ้าระวังติดตามพายุโดยใช้วิทยุติดต่อกับนักล่าคนอื่นๆ และเรดาร์ท้องถิ่น เขาพยายามอยู่ห่างให้ปลอดภัย เมื่อเฝ้าดูทางที่พายุเคลื่อนไปทำลายล้างเพื่อจะแจ้งให้ผู้คนที่อยู่ในเส้นทางพายุทราบ หากมีการเปลี่ยนแปลงกะทันหัน

วันหนึ่งพายุเปลี่ยนเส้นทางกะทันหัน จอห์นตกอยู่ในอันตราย ดีที่เขาพบที่หลบภัยและรอดชีวิต

ประสบการณ์ของจอห์นในบ่ายวันนั้นทำให้ผมคิดถึงเส้นทางหายนะอีกเส้นทางหนึ่ง นั่นก็คือความบาปในชีวิตเรา พระคัมภีร์บอกเราว่า “แต่ว่าทุกคนก็ถูกล่อให้หลง เมื่อกิเลสของตัวเองล่อและชักนำให้กระทำตามครั้นตัณหาเกิดขึ้นแล้วก็ทำให้เกิดบาป และเมื่อบาปเจริญเต็มที่แล้วก็นำไปสู่ความตาย” (ยก.1:14-15)

นี่เป็นกระบวนการ สิ่งที่ตอนแรกดูไม่อันตรายอาจเกินควบคุม และนำสู่ความพินาศ แต่เมื่อมีการทดลอง พระเจ้าจะประทานที่หลบพายุให้เรา

พระวจนะบอกว่าพระเจ้าจะไม่ทดลองเรา ถ้าเราตัดสินใจอะไร เราจะโทษใครไม่ได้นอกจากตัวเอง แต่เมื่อเรา “ถูกทดลอง พระเจ้าจะจัดเตรียมทางออกเพื่อที่ (เรา) จะทนได้” (1 คร.10:13) เมื่อเราพึ่งพระองค์ยามเผชิญการทดลอง พระเยซูจะประทานกำลังให้เราเอาชนะได้ พระเยซูเป็นที่หลบภัยนิรันดร์ของเรา