เมื่อลงไปใต้ทะเลลึก ทุกครั้งที่เก็บตัวอย่างขึ้นมา เราพบสายพันธุ์ใหม่เสมอ” วอร์ด แอปเพลตันส์ นักชีววิทยาทางทะเลกล่าวไว้ ในหนึ่งปีนักวิทยาศาสตร์พบสิ่งมีชีวิตใต้ทะเลใหม่ถึง 1,451 สายพันธุ์ เรารู้จักไม่ถึงครึ่งของสิ่งที่อยู่ใต้ทะเล

ในโยบ 38-40 พระเจ้าตรัสถึงสิ่งที่พระองค์ทรงสร้างให้โยบฟัง ทรงสำแดงความอัศจรรย์ของดินฟ้าอากาศ ความกว้างใหญ่ของจักรวาลและสิ่งมีชีวิตหลากหลายสายพันธุ์ในถิ่นที่อยู่ของมัน นี่คือสิ่งที่เรามองเห็นได้ จากนั้นพระเจ้าตรัสถึงเลวีอาธานที่น่าพิศวงทั้งบท เลวีอาธานไม่เหมือนอื่นใด มันมีเกราะที่แทงไม่เข้า (โยบ41:7, 31) มีกำลังแข็งกล้า (ข้อ 12) และ “ฟันอันน่าสยดสยอง” (ข้อ 14) “คบเพลิงออกมาจากปากของมัน..ควันออกมาทางรูจมูกของมัน” (ข้อ 19-20) “บนแผ่นดินโลกไม่มีอะไรเหมือนมัน” (ข้อ 33)

พระเจ้าตรัสถึงสัตว์ขนาดมหึมาที่เราไม่เคยเห็น แล้วประเด็นหลักของโยบ 41 คือเรื่องนี้หรือ

หามิได้! โยบ 41 ทำให้เราเข้าใจพระลักษณะอันน่าประหลาดใจของพระเจ้ามากขึ้น ผู้เขียนสดุดีขยายความว่า “ทะเลอยู่ข้างโน้น ทั้งใหญ่และกว้าง..และเลวีอาธานที่พระองค์สร้างไว้ให้เล่นในนั้น” (สดด.104:25-26) หลังจากคำบรรยายอันน่าพรั่นพรึงในโยบ เราได้เห็นว่าพระเจ้าทรงสร้างคอกให้สิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวที่สุด คือเลวีอาธานเล่นในนั้น

เรามีเวลาปัจจุบันที่จะสำรวจมหาสมุทร และเรามีเวลาชั่วนิรันดร์ที่จะสำรวจความอัศจรรย์ของพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ ลึกลับและชอบเล่นสนุก