ตอนที่ไปพักโรงแรมแห่งหนึ่งในเมืองออสติน รัฐเท็กซัส ผมเห็นการ์ดใบหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะในห้อง เขียนว่า ยินดีต้อนรับ เราอธิษฐานขอให้ท่านพักผ่อนสบาย และให้การเดินทางของท่านเกิดผล ขอพระเจ้าทรงอำนวยพระพรและพิทักษ์รักษาท่าน ขอพระพักตร์ของพระองค์ทอแสงแก่ท่าน

การ์ดที่ทำโดยบริษัทที่บริหารโรงแรมนี้ ทำให้ผมอยากรู้มากขึ้น ผมจึงเข้าเว็บไซต์ของบริษัทเพื่ออ่านเกี่ยวกับจุดเด่น ค่านิยมและความเชื่อของบริษัท คนเหล่านี้ปรารถนาจะเป็นที่หนึ่งและสำแดงความเชื่อในที่ทำงานด้วยวิธีการที่น่าชื่นใจ

ปรัชญาของพวกเขาทำให้ผมนึกถึงถ้อยคำของเปโตรที่มีถึงผู้เชื่อที่กระจัดกระจายไปทั่วเอเชียน้อย ท่านหนุนใจให้ทุกคนสำแดงความเชื่อในสังคมที่ตัวเองอยู่ แม้จะเจอการข่มขู่หรือข่มเหง เปโตรบอกพวกเขาว่าไม่ต้องกลัว “แต่ในใจของท่าน จงเคารพนับถือพระคริสต์ว่าเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า จงเตรียมตัวไว้ให้พร้อมเสมอ เพื่อท่านจะสามารถตอบทุกคนที่ถามท่านว่า ท่านมีความหวังใจเช่นนี้ด้วยเหตุผลประการใด แต่จงตอบด้วยใจสุภาพและด้วยความนับถือ” (1 ปต.3:15)

เพื่อนของผมเรียกวิธีการนี้ว่า “การใช้ชีวิตแบบน่าค้นหา” ไม่ว่าเราจะอาศัยหรือทำงานที่ใด วันนี้ขอให้เราสำแดงความเชื่อของเราด้วยพระกำลังจากพระเจ้า และพร้อมเสมอที่จะตอบทุกคนอย่างสุภาพและให้เกียรติว่าอะไรทำให้เรามีความหวัง