“ชาวตะวันตกมีนาฬิกา ชาวแอฟริกันมีเวลา” ออส กวินเนส อ้างถึงสุภาษิตแอฟริกันในหนังสือของเขาชื่อ คนที่เป็นไปไม่ได้ (Impossible People) ข้อความนี้ทำให้ผมใคร่ครวญถึงเวลาที่มีคนขอความช่วยเหลือแล้วผมตอบว่า “ผมไม่มีเวลา” ผมคิดถึงความเร่งด่วนที่บีบรัดและการที่ตารางนัดหรือกำหนดการต่างๆ ควบคุมชีวิตของผม

โมเสสภาวนาในสดุดี 90 ว่า “ขอพระองค์ทรงสอนให้นับวันของข้าพระองค์ เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะมีจิตใจที่มีปัญญา” (ข้อ 12) และเปาโลบันทึกไว้ว่า “เหตุฉะนั้นท่านจงระมัดระวังในการดำเนินชีวิตให้ดี…จงฉวยโอกาส เพราะว่าทุกวันนี้เป็นกาลที่ชั่ว” (อฟ.5:15-16)

ผมคิดว่าเปาโลและโมเสสน่าจะเห็นด้วยร่วมกันว่า การใช้เวลาอย่างฉลาดไม่ใช่แค่ดูนาฬิกา สถานการณ์บางอย่างอาจเรียกร้องให้เราต้องรีบเร่งหรืออาจกำหนดให้เราต้องให้เวลาของเราแก่ใครบางคนมากขึ้น

เรามีเวลาไม่มากที่จะสร้างความแตกต่างในโลกนี้เพื่อพระคริสต์ และเราต้องใช้โอกาสที่มีอย่างคุ้มค่าที่สุด ซึ่งอาจหมายถึงการไม่ต้องสนใจนาฬิกาหรือตารางเวลาของเราสักพัก แล้วสำแดงความรักที่อดทนนานของพระคริสต์แก่ผู้ที่พระองค์ทรงนำเข้ามาในชีวิตเรา

เมื่อเราใช้ชีวิตอยู่ในพระกำลังและพระคุณของพระคริสต์ผู้ทรงอยู่เหนือกาลเวลา เราก็ได้ส่งอิทธิพลในช่วงชีวิตของเราไปจนตลอดนิรันดร์