ฉันร่วมงานกับทีมจัดงานประจำปีของชุมชน เราใช้เวลา 11 เดือน กำหนดรายละเอียดต่างๆ เพื่อให้งานออกมาดี เราเลือกวันและสถานที่ กำหนดราคาบัตรเข้างาน เลือกทุกอย่างตั้งแต่ร้านขายอาหารไปจนถึงคนคุมเครื่องเสียง พอใกล้ถึงวันงาน เราให้ข้อมูลและอธิบายเส้นทาง หลังเสร็จงานเรารวบรวมความเห็นซึ่งมีทั้งดีและไม่ดี บ้างก็ตื่นเต้นบ้างก็บ่นว่า ความเห็นในแง่ลบอาจทำให้เราท้อแท้จนบางครั้งอยากจะล้มเลิก

เนหะมีย์ก็ถูกวิจารณ์ขณะที่นำทีมบูรณะกำแพงเยรูซาเล็ม พวกเขาเยาะเย้ยเนหะมีย์และคนที่ช่วยงานว่า “สิ่งที่เขากำลังสร้างอยู่นั้นถ้าสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งวิ่งขึ้นไป มันจะพังกำแพงหินของเขาลงมา” (นหม.4:3) การตอบสนองของเนหะมีย์ช่วยฉันในการรับมือกับคำวิจารณ์ แทนที่จะรู้สึกหดหู่หรือพยายามแก้ตัว ท่านหันไปทูลขอความช่วยเหลือจากพระเจ้า ท่านไม่ตอบโต้พวกเขาโดยตรง แต่ขอพระเจ้าทรงฟังว่าพวกท่านถูกปฏิบัติเช่นไรและขอให้พระเจ้าทรงปกป้อง (ข้อ 4) หลังจากมอบความกังวลทั้งสิ้นไว้กับพระเจ้า ท่านและเพื่อนร่วมงานยังคงสร้างกำแพงต่อไปด้วย “น้ำใจที่จะทำงาน” (ข้อ 6)

เราเรียนรู้ได้จากเนหะมีย์ที่ไม่หวั่นไหวต่อเสียงวิจารณ์ เมื่อถูกวิจารณ์หรือเยาะเย้ย แทนที่จะรับเอาไว้ด้วยความเจ็บปวดหรือโกรธ เราสามารถอธิษฐานขอให้พระเจ้าปกป้องเราจากความท้อแท้เพื่อเราจะเดินหน้าต่อไปได้ด้วยใจที่ทุ่มเท