เมื่อหลายปีก่อน เพื่อนร่วมทางของผมสังเกตเห็นว่าผมต้องพยายามเพ่งมองวัตถุที่อยู่ไกล และสิ่งที่เขาทำหลังจากนั้นเป็นสิ่งที่ง่ายแต่เปลี่ยนชีวิตผม เขาถอดแว่นออกและพูดว่า “ลองใส่ดู” พอผมใส่แว่น ภาพที่เบลอกลับชัดขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ ในที่สุดผมก็ไปวัดสายตาและตัดแว่นเพื่อแก้ปัญหาเรื่องการมองเห็น

พระธรรมลูกา 18 ที่เราอ่านวันนี้เป็นเรื่องของชายตาบอด การที่เขามองไม่เห็น ทำให้เขาต้องดำรงชีวิตด้วยการขอทาน เขาได้ยินข่าวเรื่องพระเยซู อาจารย์ที่มีชื่อเสียงผู้ทำการอัศจรรย์ ดังนั้น เมื่อพระเยซูเสด็จผ่านเส้นทางที่เขานั่งอยู่ ความหวังจึงเกิดขึ้นในหัวใจ เขาร้องว่า “บุตรดาวิดเจ้าข้า ขอทรงเมตตาข้าพระองค์เถิด” (ข้อ 38) แม้ตาฝ่ายกายของเขาจะบอด แต่ตาฝ่ายวิญญาณของชายผู้นี้กลับมองเห็นตัวตนที่แท้จริงของพระเยซูและเชื่อว่าพระองค์จะทำให้เขาสมหวัง ด้วยความเชื่อนี้เอง “เขายิ่งร้องขึ้นว่า ‘บุตรดาวิดเจ้าข้า ขอทรงเมตตาข้าพระองค์เถิด’ ” (ข้อ 39) ผลลัพธ์คือตาของเขาหายบอด และเขาเปลี่ยนจากการขอทานมาเป็นสาธุการพระเจ้า เพราะว่าเขามองเห็นแล้ว (ข้อ 43)

ในช่วงเวลาหรือฤดูกาลที่มืดมิด คุณหันไปทางไหน? คุณร้องหาใครหรือสิ่งใด? การตัดแว่นอาจช่วยให้คุณเห็นชัดขึ้น แต่สัมผัสที่เมตตาของพระเยซูพระบุตรพระเจ้า จะนำคนออกจากความมืดฝ่ายวิญญาณมาสู่ความสว่าง