แม่เห็นเวลเว็ต ลูกแมวของฉันกำลังกินขนมปังที่แม่ทำไว้บนเคาน์เตอร์ในครัว ท่านไล่มันออกไปนอกบ้านอย่างหัวเสีย หลายชั่วโมงต่อมา เราหามันทั่วสนามแต่ก็ไม่พบ มีเสียงแมวร้องลอยมาแผ่วๆ ฉันเงยหน้าขึ้นมองบนยอดไม้ที่มีก้อนดำๆ อยู่บนนั้น

ขณะรีบหนีจากแม่ที่กำลังไม่พอใจกับพฤติกรรมของมัน เวลเว็ตกลับเลือกทำสิ่งที่อันตรายยิ่งกว่า บางครั้งเราก็ทำเช่นเดียวกัน คือหนีจากความผิดของเราและทำให้ตัวเองตกอยู่ในอันตราย แม้กระนั้นพระเจ้าก็ยังทรงมาช่วยเรา

ผู้เผยพระวจนะโยนาห์ดื้อดึงหนีจากการทรงเรียกที่พระเจ้าให้ไปประกาศที่นีนะเวห์และถูกปลามหึมากลืนกิน “โยนาห์ก็อธิษฐานต่อพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของท่านจากภายในท้องปลานั้นว่า ‘ในคราวที่ข้าพระองค์ตกทุกข์ได้ยาก ข้าพระองค์ร้องทุกข์ต่อพระเจ้า และพระองค์ทรงตอบข้าพระองค์’” (ยนา.2:1-2) พระเจ้าทรงได้ยินเสียงร้องของโยนาห์และ “ตรัสสั่งปลานั้น มันก็สำรอกโยนาห์ออกไว้บนแผ่นดินแห้ง” (ข้อ 10) และพระเจ้าให้โอกาสโยนาห์อีกครั้งหนึ่ง

หลังจากพยายามกล่อมให้เวลเว็ตลงมาอยู่นานแต่ไร้ผล เราจึงโทรเรียกหน่วยกู้ภัย เจ้าหน้าที่ใจดีคนหนึ่งปีนขึ้นบันไดที่ยืดจนสุด แหวกกิ่งไม้ออกและพาลูกแมวกลับสู่อ้อมแขนของฉันโดยปลอดภัย

พระเจ้าทรงขึ้นไปยังที่สูงและลงไปยังที่ลึกเพื่อช่วยเราจากการไม่เชื่อฟังของเราด้วยความรักที่ทรงไถ่ของพระองค์!