วันหนึ่งลูกสาวผมมาเยี่ยมพร้อมหลานชายวัยหนึ่งขวบ ผมกำลังจะออกจากบ้านไปทำธุระ แต่ทันทีที่ผมออกจากห้อง หลานชายก็ร้องไห้ เป็นอย่างนี้สองครั้ง ทุกครั้ง ผมกลับเข้าไปอยู่กับหลานสักพัก พอจะเดินออกจากห้องเป็นครั้งที่สาม ปากของเขาก็เริ่มสั่น จนลูกสาวผมบอกว่า “พ่อคะ พาเขาไปด้วยสิ”

คนที่เป็นตาเป็นยายคงรู้ว่าเป็นอย่างไรต่อไป หลานชายได้นั่งรถไปด้วยเพราะผมรักเขา

ช่างดีจริงๆ ที่ได้รู้ว่าหัวใจที่ปรารถนาพระเจ้าของเรา ก็ได้รับการตอบสนองด้วยความรักเช่นกัน พระคัมภีร์ยืนยันกับเราว่า เรา “รู้ และเชื่อในความรักที่พระเจ้าทรงมีต่อเรา” ได้ (1 ยน.4:16) พระเจ้าไม่ได้ทรงรักเราเพราะสิ่งที่เราทำหรือไม่ทำ ความรักของพระองค์ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความคู่ควรของเรา แต่มาจากความประเสริฐและสัตย์ซื่อของพระองค์ เมื่อโลกรอบตัวเราขาดความรักและความเมตตา เราสามารถพึ่งพาความรักที่ไม่เปลี่ยนแปลงของพระเจ้าให้เป็นแหล่งความหวังและสันติสุขของเรา

พระทัยของพระบิดาในฟ้าสวรรค์เสาะหาเราด้วยการประทานพระบุตรและพระวิญญาณให้ ช่างน่าอุ่นใจที่เรามั่นใจได้ว่าพระเจ้าทรงรักเราด้วยความรักที่ไม่มีวันสิ้นสุด