ตอนเป็นเด็ก ผมดูพ่อทำการไถดะเพื่อเตรียมผืนดินซึ่งไม่เคยมีการเพาะปลูกมาก่อน คันไถขุดพลิกหินก้อนใหญ่ขึ้นมา แล้วพ่อก็ขนออกไปทิ้ง จากนั้น พ่อไถดินอีกหลายรอบเพื่อให้ดินร่วน แต่ละรอบคันไถพลิกเอาก้อนหินก้อนเล็กๆ ขึ้นมา แล้วพ่อก็แยกหินออกไว้ด้านข้าง

การเติบโตในพระคุณอาจมีกระบวนการคล้ายกัน เมื่อเราเริ่มเชื่อพระเจ้า ความบาป “ใหญ่” ถูกเปิดเผย เราสารภาพบาปรับการอภัย เมื่อเวลาผ่านไป พระวจนะพระเจ้าซึมซับลงในจิตใจ พระวิญญาณบริสุทธิ์ทำให้เราเห็นบาปอื่นอีก เราตระหนักว่าบาปในใจที่เคยคิดว่าเล็กน้อยกลับกลายเป็นบาปที่น่ารังเกียจและเป็นท่าทีที่อันตราย ไม่ว่าจะเป็นความยโส การสงสารตนเอง การบ่น ใจแคบ อคติ มุ่งร้าย หรือเอาแต่ใจ

พระเจ้าทรงเปิดเผยบาป เพื่อพระองค์จะแยกเราจากบาป ทรงเปิดเผยเพื่อรักษาเรา เมื่อทรงเปิดเผยความคิดร้ายของเรา ให้เราอธิษฐานตามอย่างดาวิดผู้เขียนสดุดีว่า “ข้าแต่พระเจ้าเพื่อเห็นแก่พระนามของพระองค์ ขอทรงให้อภัยกรรมชั่วของข้าพระองค์เพราะกรรมนั้นใหญ่โตนัก” (สดด.25:11)

การเปิดเผยเพื่อให้ถ่อมใจ แม้เจ็บปวดแต่ดีต่อจิตวิญญาณ พระเจ้าทรง “สั่งสอนพระมรรคานั้นแก่คนบาป พระองค์ทรงนำคนใจถ่อมไปในสิ่งที่ถูกและทรงสอนมรรคาของพระองค์แก่คนใจถ่อม” (ข้อ 8-9)