ผมกับลูกสาวคนเล็กเล่นเกมที่เราเรียกว่า “นักหยิก” เมื่อลูกขึ้นบันไดผมจะไล่ตามและพยายามหยิกเธอเบาๆ กติกาคือ ผมจะหยิก (เบาๆ) ได้เฉพาะตอนเธออยู่บนขั้นบันได เมื่อถึงข้างบนแล้วเธอจะปลอดภัย บางครั้งเธอก็ไม่อยากเล่น แต่ถ้าผมตามไปที่บันได เธอจะพูดเสียงเข้มว่า “ไม่เอานักหยิก!” ผมจะตอบไปว่า “ไม่มีนักหยิก พ่อสัญญา”
ตอนนี้คำสัญญาอาจดูเล็กน้อย แต่เมื่อผมทำตามที่พูด ลูกจะเริ่มรู้ว่าผมเสมอต้นเสมอปลาย ผมพูดจริงและเชื่อใจได้ การรักษาสัญญาแบบนี้อาจดูเล็กน้อย แต่การทำเช่นนี้ช่วยสร้างรากฐานของความรักและความเชื่อใจ
ผมคิดว่านี่คือสิ่งที่เปโตรต้องการสื่อ เมื่อท่านเขียนว่าพระสัญญาของพระเจ้าทำให้เรา “ได้รับส่วนในสภาพของพระองค์” (2 ปต.1:4) เมื่อเราเชื่อในพระสัญญา วางใจในสิ่งที่พระองค์ตรัสถึงพระองค์เองและถึงเรา เราจะรู้น้ำพระทัยของพระองค์ เมื่อเราเชื่อว่าพระดำรัสเป็นความจริง เราจะได้เห็นพระองค์สำแดงความสัตย์ซื่อ ผมขอบพระคุณที่พระวจนะเต็มไปด้วยพระสัญญาของพระองค์ สิ่งเหล่านี้ย้ำเตือนว่า “พระเมตตาของพระเจ้าไม่มีสิ้นสุด เป็นของใหม่อยู่ทุกเวลาเช้า” (พคค.3:22-23)
