“การเปลี่ยนแปลงคือ เปลี่ยนจากภายในสู่ภายนอกหรือจากภายนอกสู่ภายใน” พาดหัวข่าวสะท้อนค่านิยมสมัยนี้ว่า การเปลี่ยนแปลงภายนอกเช่นเสื้อผ้าหน้าผมหรือบุคลิกภาพเป็นวิธีง่ายๆ ที่จะเปลี่ยนความรู้สึกภายในได้ และถึงขั้นเปลี่ยนชีวิตได้เลย

เป็นแนวคิดที่ฟังดูดี ใครๆ ก็อยากให้การเปลี่ยนแปลงชีวิตง่ายดายเหมือนการเปลี่ยนภาพลักษณ์ เราหลายคนรู้ดีว่าการจะเปลี่ยนนิสัยที่ฝังรากลึกแทบเป็นไปไม่ได้เลย การเน้นที่การเปลี่ยนแปลงภายนอกจึงให้ความหวังว่าน่าจะมีวิธีการที่รวดเร็วกว่าในการเปลี่ยนแปลงชีวิต

การเปลี่ยนแปลงภายนอกอาจช่วยพัฒนาชีวิตเราได้ แต่พระคัมภีร์สอนให้เราแสวงหาการเปลี่ยนแปลงอันลึกซึ้ง ซึ่งเราไม่อาจทำได้ด้วยตัวเอง เปาโลกล่าวว่า แม้ธรรมบัญญัติของพระเจ้าก็ไม่สามารถเยียวยาความเสื่อมทรามของประชากรของพระองค์ได้ (ข้อ 19-22) การเยียวยาและอิสรภาพแท้ต้องมาจากการ “สวมชีวิต” พระคริสต์ผ่านทางความเชื่อ (ข้อ 27) ผ่านทางพระวิญญาณ (5:5) เมื่อพวกเขาประพฤติตัวแตกต่างและรับการเปลี่ยนแปลงผ่านทางพระองค์ พวกเขาจะพบตัวตนและคุณค่าที่แท้จริงว่า ผู้เชื่อทุกคนเป็นผู้รับมรดกตามพระสัญญาอย่างเท่าเทียมกัน (3:28-29)

เราอาจทุ่มเทกับเทคนิคต่างๆ ในการเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่การเปลี่ยนแปลงจิตใจในระดับลึกและอิ่มเอมใจที่สุดมาจากการได้รู้จักความรักที่เกินความเข้าใจ (อฟ.3:17-19) คือความรักที่เปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง