เมื่อตอนที่ฉันกำลังหาคริสตจักรเพื่อจะไปร่วมนมัสการ เพื่อนคนหนึ่งชวนฉันไปที่คริสตจักรของเธอ ผู้นำนมัสการนำที่ประชุมร้องเพลงที่ฉันชอบมาก ฉันจึงร้องเต็มที่ นึกถึงคำ แนะนำของหัวหน้าคณะนักร้องสมัยเรียนที่มักบอกว่า “ดังอีก!”

 

หลังจบเพลง สามีของเพื่อนหันมาพูดว่า “คุณร้องเสียงดังดีนะ” แต่นี่ไม่ใช่คำชม! หลังจากนั้นฉันมักระวังเวลาร้องเพลง ทำเสียงให้เบากว่าคนอื่นและกังวลว่าคนรอบข้างจะคิดอย่างไรกับการร้องของฉัน

แต่ในวันอาทิตย์หนึ่ง ฉันสังเกตการร้องของผู้หญิงที่นั่งข้างๆ เธอร้องด้วยความเทิดทูนโดยไม่ต้องคอยระวังเลย การนมัสการของเธอทำให้ฉันนึกถึงการนมัสการของดาวิดที่กระตือรือร้นและเป็นธรรมชาติ ที่จริงดาวิดแนะนำในสดุดี 98 ว่า “ชาวโลกทั้งสิ้น” ควรนมัสการโดย “เปล่งเป็นเสียงเพลงชื่นบาน” (ข้อ 4)

สดุดี 98:1 บอกเราว่าเราควรนมัสการด้วยความยินดี เพราะ “พระองค์ได้ทรงกระทำการอัศจรรย์” ดาวิดกล่าวย้ำเรื่องความอัศจรรย์ของพระเจ้าตลอดพระธรรมสดุดี ทั้งความสัตย์ซื่อและยุติธรรมต่อประชาชาติ พระเมตตาและการช่วยให้รอด การใคร่ครวญพระลักษณะและพระราชกิจของพระเจ้า ทำให้ใจเราเปี่ยมด้วยการสรรเสริญ

“การอัศจรรย์” ใดที่พระเจ้าทรงทำในชีวิตของคุณ เทศกาลวันขอบคุณพระเจ้าเป็นโอกาสดีที่จะได้ระลึกถึงพระราชกิจอันมหัศจรรย์ของพระองค์และขอบพระคุณ จงเปล่งเสียงร้องเพลง!