เสียงบางอย่างกำลังปริแตกทำให้ฉันสะดุ้ง เมื่อนึกได้ว่าเสียงอะไร ฉันจึงรีบวิ่งไปที่ครัว ฉันคงเผลอไปถูกปุ่มเปิดเครื่องทำกาแฟที่ว่างเปล่า ฉันถอดปลั๊ก คว้าด้ามจับของโถแก้ว แล้วแตะที่ก้นโถเพื่อดูว่ามันร้อนเกินกว่าจะวางบนเคาน์เตอร์หรือไม่ ผิวหน้าที่เรียบลื่นลวกปลายนิ้วของฉัน ทำให้ผิวพุพอง

ขณะที่สามีทำแผลให้ ฉันส่ายหน้ารู้สึกว่าไม่น่าเลย ฉันรู้ว่าแก้วต้องร้อนแน่ “ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าทำไมถึงไปแตะมัน” ฉันพูด ทั้งยังนึกถึงการตอบสนองของเปาโลต่อประเด็นในพระคัมภีร์ที่สำคัญกว่ามาก นั่นคือธรรมชาติของบาป

ท่านอัครทูตยอมรับว่าไม่เข้าใจ ว่าเหตุใดตนจึงทำสิ่งที่รู้ว่าไม่สมควรทำและไม่ปรารถนาจะทำ (รม.7-15) ท่านยืนยันว่าพระคัมภีร์ได้ให้กฎเกณฑ์ว่าสิ่งใดถูกสิ่งใดผิด (ข้อ 7) ท่านยอมรับว่าเมื่อต้องเอาชนะความบาปมีการต่อสู้ที่ซับซ้อนเกิดขึ้นระหว่างเนื้อหนังและวิญญาณ (ข้อ 15-23) เมื่อท่านสารภาพความอ่อนแอของท่าน ท่านจึงมีความหวังในชัยชนะทั้งบัดนี้และตลอดไป (ข้อ 24-25)

เมื่อเราจำนนชีวิตต่อพระคริสต์ พระองค์จะประทานองค์พระวิญญาณบริสุทธิ์ ผู้ทรงเสริมกำลังเราให้เลือกทำสิ่งที่ถูกต้อง (8:8-10) เมื่อพระองค์ทรงช่วยให้เราเชื่อฟังพระวจนะของพระเจ้า เราก็สามารถหลีกเลี่ยงจากความบาปที่เผาไหม้ซึ่งแยกเราจากชีวิตที่ครบบริบูรณ์ตามที่พระเจ้าทรงสัญญาไว้ต่อผู้ที่รักพระองค์