“ชิ้นของน้องใหญ่กว่าของผม!” ตอนเป็นเด็กผมกับพี่น้องมักโต้เถียงกันเรื่องแม่แบ่งพายให้ไม่เท่ากัน พ่อรู้สึกว่าเป็นเรื่องน่าขบขัน วันหนึ่งท่านยิ้มขณะส่งจานให้แม่แล้วบอกว่า “ช่วยตักพายชิ้นใหญ่เท่าหัวใจคุณให้ผมหน่อย” ผมกับพี่น้องมองด้วยความประหลาดใจขณะที่แม่หัวเราะและตักพายชิ้นใหญ่ที่สุดให้พ่อ

หากเราจดจ่อที่ทรัพย์สิ่งของผู้อื่นก็มักเกิดความอิจฉาขึ้น แต่พระคำพระเจ้าช่วยให้เราเห็นสิ่งซึ่งมีค่ากว่าทรัพย์สิ่งของในโลกนี้ ผู้เขียนสดุดีกล่าวว่า “พระเจ้าทรงเป็นส่วนของข้าพระองค์ ข้าพระองค์สัญญาที่จะปฏิบัติตามพระวจนะของพระองค์ ข้าพระองค์วอนขอความโปรดปรานของพระองค์ด้วยสิ้นสุดใจของข้าพระองค์” (สดด.119:57-58) ผู้เขียนได้รับการดลใจโดยพระวิญญาณ จึงสื่อความจริงที่ว่า ไม่มีสิ่งใดสำคัญไปกว่าการได้ใกล้ชิดพระเจ้า

ดียิ่งนักที่มีพระผู้สร้างที่ทรงรักและไร้ซึ่งขีดจำกัด ไม่มีสิ่งใดในโลกเทียบได้กับพระองค์ และไม่มีสิ่งใดพรากพระองค์ไปจากเราได้ ความปรารถนาของคนเราไร้ค่า เพราะเรายังคงทุกข์ใจ แม้มี “ทุกสิ่ง” ในโลก แต่หากเรามีพระเจ้าเป็นแหล่งความสุข เราจะอิ่มใจอย่างแท้จริง พระเจ้าเท่านั้นที่เติมช่องว่างในใจเราได้ พระองค์ผู้เดียวประทานสันติสุขที่ตอบหัวใจเราได้