ระหว่างการเสวนาภาพยนตร์ไตรภาค อภินิหารแหวนครองพิภพ วัยรุ่นคนหนึ่งบอกว่าชอบเรื่องราวในหนังสือมากกว่าในหนัง เมื่อถามว่าทำไม เขาตอบว่า “ในหนังสือ ผมอยู่ในเรื่องราวได้นานเท่าที่ต้องการ” การก้าวเข้าไปในโลกของหนังสือมีข้อดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งพระคัมภีร์และ “อาศัย” อยู่ในเรื่องราวเหล่านั้น

ฮีบรู 11 ที่มักเรียกกันว่า “บทแห่งความเชื่อ” กล่าวถึงชื่อคน 19 คน แต่ละคนผ่านเส้นทางแห่งความยากลำ บากและความสงสัย แต่ก็ยังเลือกที่จะเชื่อฟังพระเจ้า “คนเหล่านั้นได้ตายไปขณะที่มีความเชื่อเต็มที่ และไม่ได้รับสิ่งที่ได้ทรงสัญญาไว้ แต่เขาก็ได้เห็นและได้เตรียมรับไว้ตั้งแต่ไกล และรู้ดีว่าเขาเป็นคนแปลกถิ่นที่ท่องเที่ยวไปในโลก” (ข้อ 13)

ง่ายมากที่เราจะรีบอ่านพระคัมภีร์โดยไม่ใคร่ครวญถึงผู้คนและเหตุการณ์ในนั้น ตารางเวลาที่เราตั้งขึ้นเองทำ ให้เราพลาดจากการลงลึกไปในความจริงของพระเจ้าและแผนการที่ทรงมีสำหรับเรา แต่เมื่อเราเต็มใจจะใช้เวลาอยู่ในนั้นสักครู่ เราจะได้เห็นเรื่องราวชีวิตจริงของผู้คนที่เหมือนกับเรา ที่ยอมเดิมพันชีวิตตนเองกับความสัตย์ซื่อของพระเจ้า

เมื่อเราเปิดพระวจนะ ขอให้เราระลึกว่าเราจะอยู่ในเรื่องราวนานแค่ไหนก็ได้