“เราจะเจองูไหมครับ” อัลลัน เด็กแถวบ้านถามเมื่อเราออกเดินเที่ยวริมแม่น้ำใกล้บ้าน “ฉันไม่เคยเห็นนะ” ผมตอบ “แต่วันนี้อาจจะเจอก็ได้! มาอธิษฐานขอพระเจ้าคุ้มครองกัน” เราหยุดเดินและอธิษฐานด้วยกันและเดินต่อ

หลายนาทีต่อมา แครีภรรยาผมกระโดดถอยหลังเพื่อหลบงูพิษที่เลื้อยผ่านทางเดินข้างหน้า เรารอห่างๆ ให้งูผ่านไป และขอบคุณพระเจ้าที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมเชื่อว่าพระเจ้าทรงเตรียมเราสำหรับเหตุการณ์นี้ผ่านคำถามของอัลลัน และคำ อธิษฐานก็เป็นส่วนหนึ่งในการดูแลของพระองค์

เหตุการณ์วันนั้น ทำให้นึกถึงความสำคัญของถ้อยคำของดาวิดที่ว่า “จงแสวงพระเจ้า และพระกำลังของพระองค์ แสวงพระพักตร์ของพระองค์เรื่อยไป” (1 พศด.16:11) ซึ่งอยู่ในบทเพลงสดุดีที่เฉลิมฉลองหีบพันธสัญญาได้กลับสู่เยรูซาเล็ม เล่าถึงความสัตย์ซื่อของพระเจ้าต่อประชากรของพระองค์ในยามยากลำบากมาตลอดประวัติศาสตร์ ย้ำเตือนให้พวกเขาสรรเสริญและ “ร้องทูล” ต่อพระองค์เสมอ (ข้อ 35)

การ “แสวงพระพักตร์” คืออะไร คือการที่เราหันจิตใจเข้าหาพระเจ้าแม้ในยามที่ชีวิตปกติดี บางครั้งคำอธิษฐานของเราได้รับคำตอบต่างจากที่ขอ แต่พระเจ้าทรงสัตย์ซื่อเสมอ พระผู้เลี้ยงอันดีของเราจะทรงนำทางและรักษาเราไว้ในพระเมตตา กำลังและความรักของพระองค์ ขอให้เราประกาศว่าเราพึ่งพาพระองค์