ผมจำใบหน้าของพ่อได้ แต่อ่านสีหน้าได้ยาก พ่อเป็นคนใจดีแต่เก็บความรู้สึกและไม่แสดงอารมณ์ ตอนเป็นเด็กผมมักจะคอยดูว่าเมื่อไหร่พ่อจะยิ้มหรือแสดงความรักออกมา สีหน้าบ่งบอกตัวเรา ไม่ว่าจะขมวดคิ้วบึ้งตึง หรือยิ้มตาหยี ล้วนแต่เปิดเผยความรู้สึกของเราต่อผู้อื่น หน้าตา “บอก” ถึงตัวเรา

อาสาฟ ผู้เขียนสดุดี 80 ว้าวุ่นใจและอยากเห็นพระพักตร์ของพระเจ้า ท่านมองไปทางเหนือจากที่สูงในเยรูซาเล็มและเห็นอิสราเอลซึ่งเป็นบ้านพี่เมืองน้องกับยูดาห์ ได้ล่มสลายลงเพราะอาณาจักรอัสซีเรีย เมื่อไม่มีดินแดนกันชนอีกต่อไป ยูดาห์จึงเสี่ยงต่อการถูกเข้าโจมตีจากทุกทิศ ทั้งอัสซีเรียจากทางเหนือ อียิปต์จากทางใต้ และบรรดาชาติอาหรับจากตะวันออก ยูดาห์เสียเปรียบทุกทาง

อาสาฟต่อสู้กับความกลัวด้วยการอธิษฐาน ย้ำถึงสามครั้ง (80:3,7,19) “ขอพระพักตร์ของพระองค์ทอแสง เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะรอด” (หรืออาจกล่าวได้ว่าขอให้เราเห็นรอยยิ้มของพระองค์)

เป็นการดีที่เราจะหันจากความกลัว และแสวงหาพระพักตร์พระบิดาทางที่ดีที่สุดที่จะเห็นพระพักตร์พระเจ้าคือมองดูที่กางเขน กางเขน “บอก”ถึงพระองค์ (ยน.3:16) ขอให้รู้ไว้ว่า

เมื่อพระบิดาทรงมองคุณ พระองค์ทรงยิ้มกว้างอย่างอ่อนโยน คุณมั่นใจได้!