จักรวาลกว้างใหญ่อย่างน่าพิศวง ขณะนี้ดวงจันทร์หมุนรอบตัวเราที่เกือบ 3,700 กม.ต่อชั่วโมง โลกหมุนรอบดวงอาทิตย์ที่ 106,200 กม. ต่อชั่วโมง ดวงอาทิตย์เป็นดาวฤกษ์ดวงหนึ่งในสองแสนล้านดวง ท่ามกลางดาวเคราะห์อีกกว่าแสนล้านดวงในแกแล็กซี่ของเรา ซึ่งเป็นหนึ่งในอีกว่าแสนล้านแกแล็กซี่ในอวกาศ

ในจักรวาลอันกว้างใหญ่ โลกก็ไม่ต่างกับก้อนกรวด และเราก็ไม่ต่างกับเม็ดทราย แต่ตามพระคัมภีร์ พระเจ้าแห่งแกแล็กซี่ทรงสนพระทัยในรายละเอียดของชีวิตเล็กๆ ของเรา ทรงเห็นเราก่อนที่เราจะเกิดมา (สดด.139:13-16) ทรงเฝ้ามองเราใช้ชีวิตในแต่ละวัน และทรงฟังทุกความคิดของเรา (ข้อ 1-6)

บางครั้งก็เป็นเรื่องยากที่จะเชื่ออย่างนั้น เพราะ “ก้อนกรวด” เล็กจิ๋วอย่างเรามีปัญหาใหญ่โต เช่น สงครามหรือความอดอยาก และปัญหาส่วนตัวอาจทำให้เราสงสัยว่าพระเจ้าดูแลเราหรือไม่ แต่ขณะที่กษัตริย์ดาวิดเขียนสดุดี 139 พระองค์อยู่ในวิกฤติ (ข้อ 19-20) หรือขณะที่พระเยซูตรัสว่าพระเจ้าทรงนับเส้นผมบนศีรษะไว้ทุกเส้น (มธ.10:30) พระองค์ทรงรู้ว่าอีกไม่นานจะต้องถูกตรึงกางเขน ความห่วงใยของพระเจ้าในพระคัมภีร์ไม่ได้เป็นเพียงความหวังลมๆ แล้งๆ แต่เป็นถ้อยคำในโลกแห่งความจริง

พระผู้สร้างจักรวาลให้หมุนไปทรงรู้จักเราอย่างลึกซึ้ง ความจริงข้อนี้ช่วยให้เราผ่านพ้นเวลาที่ย่ำแย่ที่สุดในชีวิตไปได้