เมื่อตอนเป็นวัยหนุ่ม พ่อของผมและเพื่อนๆ เดินทางออกไปชมกีฬานอกเมือง ระหว่างทาง รถที่พวกเขาขับเกิดลื่นไถลบนถนนที่เฉอะแฉะจากฝนที่ตกลงมา เป็นอุบัติเหตุร้ายแรงที่ทำให้เพื่อนของพ่อคนหนึ่งกลายเป็นอัมพาตและอีกคนหนึ่งเสียชีวิต ในตอนแรกพ่อของผมถูกประกาศว่าเสียชีวิตแล้วและถูกพาไปห้องดับจิต คุณปู่คุณย่าที่อยู่ในอาการตกใจและเสียใจเป็นอย่างมากต้องมายืนยันศพของพ่อ แต่ในที่สุดพ่อของผมก็ฟื้นขึ้นจากสิ่งที่พบว่าเป็นอาการโคม่าขั้นรุนแรง ความเศร้าโศกของพวกท่านจึงกลายเป็นความชื่นชมยินดี

ในเอเฟซัสบทที่ 2 อัครทูตเปาโลย้ำเตือนเราว่า หากแยกจากพระเยซูแล้ว เราก็เหมือนคนที่ “ตายแล้วโดยการละเมิดและการบาป” (ข้อ 1) แต่เพราะความรักอันยิ่งใหญ่ “พระเจ้าผู้ทรงเปี่ยมด้วยพระกรุณา…ถึงแม้ว่าเมื่อเราตายไปแล้วในการบาป พระองค์ยังทรงกระทำให้เรามีชีวิตอยู่กับพระคริสต์” (ข้อ 4-5) โดยทางพระเยซูคริสต์ เราจึงรอดพ้นจากความตายและกลับมีชีวิต

ด้วยเหตุนี้ เราทุกคนจึงเป็นหนี้ชีวิตพระบิดาในสวรรค์ ด้วยความรักอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้า พระองค์ทรงทำให้เราผู้ซึ่งตายแล้วในการบาปกลับมีชีวิตและเป้าหมายโดยทางพระบุตรของพระองค์