เพื่อนของผมกับภรรยาซึ่งทั้งคู่อายุ 90 ต้นๆ และแต่งงานกันมา 66 ปีแล้ว ได้เขียนประวัติศาสตร์ครอบครัวไว้ให้ลูกหลานรุ่นต่อไปได้อ่าน บทสุดท้ายชื่อว่า “จดหมายจากพ่อกับแม่” มีบทเรียนชีวิตสำคัญๆ ที่ท่านได้เรียนรู้ มีเรื่องหนึ่งที่ทำให้ผมหยุดและทบทวนชีวิตตัวเอง “ถ้าคุณพบว่าคริสตศาสนาทำให้คุณเหนื่อย ทำให้หมดพลัง แสดงว่าคุณกำลังปฏิบัติศาสนกิจแทนที่จะมีความสุขในความสัมพันธ์กับพระเยซูคริสต์ การเดินกับพระเจ้าจะไม่ทำให้คุณเหนื่อย แต่จะทำให้คุณมีกำลัง ฟื้นเรี่ยวแรงและทำให้มีชีวิตชีวา” (มธ.11:28-29)

ยูจีน ปีเตอร์สันถอดความคำเชื้อเชิญของพระเยซูในพระธรรมตอนนี้ว่า “เจ้าเหนื่อย หมดแรง หมดกำลังกับศาสนาหรือ…จงเดินกับเราและไปกับเรา…เรียนรู้จังหวะแห่งพระคุณที่ไม่บีบบังคับ”

เมื่อใดที่ผมคิดว่าการรับใช้พระเจ้าขึ้นอยู่กับผม เมื่อนั้นผมก็เริ่มทำงานให้พระองค์แทนที่จะเดินกับพระองค์ ซึ่งแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ถ้าผมไม่เดินกับพระคริสต์ จิตวิญญาณผมก็เหี่ยวแห้งและเปราะบาง รู้สึกว่าคนอื่นน่ารำคาญ คิดว่าไม่มีใครเลยที่ถูกสร้างตามพระฉายพระเจ้า ทุกอย่างดูแย่ไปหมด

เมื่อผมเริ่มรู้ตัวว่าทำศาสนกิจมากกว่ามีความสัมพันธ์กับพระเยซู ก็ถึงเวลาวางภาระลงและเดินกับพระองค์ด้วย “จังหวะแห่งพระคุณที่ไม่บีบบังคับ”