เช้าวันหนึ่งในเมืองเพิร์ธ ประเทศออสเตรเลีย ฟิออน มัลฮอลแลนด์พบว่ารถของเขาหายไป เขาจึงรู้ตัวว่าจอดในที่ห้ามจอดและรถถูกลากไป หลังจากประเมินสถานการณ์ว่าต้องจ่าย ทั้งค่าลากรถและค่าปรับเกือบสองหมื่นบาท มัลฮอลแลนด์หัวเสีย แต่เขาตัดสินใจจะไม่โมโหใส่คนที่เขาต้องไปติดต่อเพื่อรับรถคืน แทนที่จะระบายความโกรธ เขากลับเขียนกลอนตลกๆ เกี่ยวกับเหตุการณ์นี้และอ่านให้คนงานอู่รถลากฟัง คนงานชอบมาก และการเผชิญหน้าอันฉุนเฉียวก็ไม่เกิดขึ้น

พระธรรมสุภาษิตสอนว่า “ที่จะรักษาตนให้พ้นการวิวาทก็เป็นเกียรติ” (สุภาษิต 20:3) การวิวาทคือความบาดหมางที่ครุกรุ่นอยู่ภายในหรือระเบิดออกมาระหว่างคนสองคนที่ความเห็นไม่ตรงกัน

พระเจ้าประทานความช่วยเหลือมากมายให้เราอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างสันติ พระวจนะบอกว่า โกรธได้แต่อย่าให้กลายเป็นความเดือดดาล (เอเฟซัส 4:26) พระวิญญาณช่วยดับฟืนไฟแห่งความโกรธ ที่ทำให้เราอยากพูดหรือทำอะไรตอบโต้คนที่ทำให้เราไม่พอใจ และพระเจ้าทรงเป็นแบบอย่างให้เราดำเนินตามเมื่อเราถูกยั่วยุ (1 เปโตร 2:23) พระเจ้าทรงเปี่ยมด้วยพระเมตตากรุณา ทรงกริ้วช้า อุดมด้วยความรักและความสัตย์สุจริต (สดุดี 86:15)