เพื่อนของฉันให้ฉันมีสิทธิพิเศษ อุ้มลูกสาววัยสี่วันของเธอ แต่พอหนูน้อยมาอยู่ในอ้อมแขนฉันได้ไม่นานก็เริ่มดิ้น ฉันจึงกอดเธอแน่นขึ้น แก้มของฉันแนบกับศีรษะเล็กๆ พร้อมกับไกวและฮัมเพลงเบาๆ เพื่อปลอบ แต่ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน ประสบการณ์การเป็นแม่สิบห้าปีของฉันก็ไม่อาจทำให้หนูน้อยสงบลงได้ เธอโยเยหนักขึ้น จนกระทั่งฉันวางเธอลงในอ้อมแขนของแม่ ทันใดนั้นความสงบก็กลับคืนมา เสียงร้องไห้แผ่วลง และทารกน้อยผ่อนคลายอยู่ในความปลอดภัยที่เธอไว้วางใจ แล้วเพื่อนของฉันรู้วิธีอุ้มและตบเบาๆ เพื่อให้หนูน้อยผ่อนคลาย

พระเจ้าก็ทรงปลอบโยนลูกของพระองค์เหมือนกับแม่ผู้อ่อนโยน น่าไว้วางใจ และพยายามอย่างไม่เหน็ดเหนื่อยเพื่อให้ลูกสงบลง เมื่อเราอ่อนล้าหรือโศกเศร้า พระองค์ทรงอุ้มเราด้วยความรักในอ้อมพระกรของพระองค์ พระองค์ทรงรู้จักเราอย่างลึกซึ้ง เพราะทรงเป็นพระบิดาและพระผู้สร้างเรา “ใจแน่วแน่นั้น พระองค์ทรงรักษาไว้ในศานติภาพอันสมบูรณ์เพราะเขาวางใจในพระองค์” (อสย.26:3)

เมื่อปัญหาของโลกนี้ทับถมใจเราจนหนักหน่วง เราพักสงบได้ เพราะรู้ว่าพระองค์ทรงคุ้มครองและต่อสู้แทนเราผู้เป็นลูกของพระองค์ ดั่งพ่อแม่ที่รักลูก