วันที่ฉันกับแดน สามีของฉันเริ่มดูแลพ่อแม่วัยชราของเรา เราคล้องแขนกันและรู้สึกราวกับว่ากำลังจะกระโดดหน้าผา เราไม่รู้เลยว่าระหว่างที่เราดูแลพ่อแม่ งานที่ยากที่สุดซึ่งเราเผชิญคือการยอมให้พระเจ้าทรงค้นดูและหล่อหลอมหัวใจของเรา และยอมให้พระองค์ใช้เวลาพิเศษนี้สร้างเราขึ้นใหม่ให้เป็นเหมือนพระองค์
ในวันที่ฉันรู้สึกว่ากำลังหมดแรง และเกินความควบคุมของฉัน พระเจ้าเปิดเผยให้เห็นแผนการ ข้อจำกัด ความกลัว เย่อหยิ่งและเห็นแก่ตัวของฉัน ทรงใช้จุดที่ฉันแตกสลายเพื่อทรงสำแดงความรักและการให้อภัยต่อฉัน
ศิษยาภิบาลบอกฉันว่า “วันที่ดีที่สุดคือวันที่คุณเห็นว่าตัวเองเป็นใคร คือคนที่สิ้นหวังหากไม่มีพระคริสต์ แล้วเห็นตัวเองอย่างที่พระองค์เห็นคุณ คือคนที่ครบบริบูรณ์เมื่ออยู่ในพระองค์” นี่คือพระพรของการเป็นผู้ดูแลพ่อแม่ เมื่อได้เห็นแล้วว่าทรงสร้างให้ฉันเป็นใคร ฉันหันกลับร้องไห้และวิ่งไปสู่อ้อมแขนของพระองค์ ฉันร้องทูลร่วมกับผู้เขียนสดุดีว่า “ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงค้นดูข้าพระองค์และทรงทราบจิตใจของข้าพระองค์” (สดด.139:23)
ฉันขออธิษฐานเผื่อ ในยามที่คุณเผชิญวิกฤติ ให้คุณหันกลับและวิ่งมาสู่อ้อมแขนแห่งความรักและการให้อภัยของพระเจ้า
