ผมชอบมองดูท้องฟ้าสีครามไร้เมฆ ท้องฟ้าเป็นส่วนหนึ่งอันงดงามในผลงานชิ้นเอกของพระผู้สร้างองค์ใหญ่ยิ่งของเรา เพื่อให้เราชื่นชม ลองคิดดูว่านักบินจะรักมุมมองจากบนฟ้ามากแค่ไหน พวกเขามีคำศัพท์ทางการบินมากมายเพื่อบรรยายถึงท้องฟ้าที่เหมาะสำหรับการขึ้นบิน คำที่ผมชอบคือ “มองเห็นไปถึงพรุ่งนี้”

 

“มองเห็นไปถึงพรุ่งนี้” คือเกินระยะมองเห็นของเรา บางครั้งแค่วันนี้เรายังไม่เห็นหรือไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิต พระคัมภีร์บอกเราว่า “แต่ว่าท่านไม่รู้เรื่องของพรุ่งนี้ ชีวิตของท่านเป็นเช่นใดเล่า ท่านก็เป็นเช่นหมอกที่ปรากฏอยู่เพียงชั่วครู่แล้วก็หายไป” (ยก.4:14)

แต่เราไม่ต้องเสียใจที่มองเห็นได้จำกัด ตรงกันข้าม เราวางใจพระเจ้าผู้ทรงเห็นวันต่อๆ ไปของเราอย่างชัดเจน และทรงทราบว่าเราต้องการสิ่งใดเมื่อมีความท้าทายข้างหน้า อัครทูตเปาโลเข้าใจเรื่องนี้ดี ท่านจึงหนุนใจเราด้วยถ้อยคำแห่งความหวังว่า “เราดำเนินโดยความเชื่อ มิใช่ตามที่ตามองเห็น” (2 คร.5:7)

เมื่อเราวางใจพระเจ้าเรื่องวันนี้และวันต่อๆ ไปที่เรามองไม่เห็น เราก็ไม่จำเป็นต้องกังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิต เราเดินกับพระองค์ และพระองค์ทรงทราบว่าข้างหน้ามีอะไร พระองค์ทรงเปี่ยมด้วยพระกำลังและพระปัญญามากพอที่จะจัดการกับสิ่งที่รออยู่เบื้องหน้าได้