เมื่อผู้หญิงคนหนึ่งในคริสตจักรของคาเรนได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น โรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง (ALS หรือที่รู้จักกันในชื่อโรคลูเกห์ริก) อะไรก็ดูแย่ไปหมด โรคร้ายแรงนี้ส่งผลต่อประสาทและกล้ามเนื้อ และทำให้เป็นอัมพาตในที่สุด กรมธรรม์ประกันสุขภาพของครอบครัวไม่ครอบคลุมการดูแลที่บ้าน และสามีของเธอก็ตัดใจให้เธอไปอยู่สถานดูแลผู้ป่วยไม่ได้

คาเรน ซึ่งเป็นพยาบาล มีทักษะที่ช่วยได้ เธอจึงเริ่มไปดูแลหญิงคนนี้ที่บ้าน แต่ไม่ช้า เธอก็ตระหนักว่าไม่สามารถดูแลครอบครัว ของตัวเองพร้อมกับดูแลเพื่อนของเธอไปด้วยได้ เธอจึงเริ่มสอนคนอื่นในคริสตจักรให้ช่วยกัน โรคร้ายดำเนินต่อมาอีกเจ็ดปี และคาเรนได้ฝึกฝน อาสาสมัครไปสามสิบเอ็ดคน ทุกคนโอบอุ้มครอบครัวนี้ด้วยความรัก คำอธิษฐาน และการช่วยเหลือทางกายภาพ

“ให้คนที่รักพระเจ้านั้นรักพี่น้องของตนด้วย” ยอห์นที่เป็นสาวกกล่าวว่า (1 ยน.4:21) คาเรนให้แบบอย่างความรักเช่นนี้แก่เราอย่างยอดเยี่ยม เธอมีทักษะ ความเห็นอกเห็นใจและวิสัยทัศน์ในการรวบรวมคนในคริสตจักรเพื่อโอบล้อมเพื่อนผู้มีความทุกข์ ความรักที่เธอมีต่อคนหนึ่งคนกลายเป็นความรักที่ทวีคูณจากคนมากมาย