เช้าวันนั้นในห้องที่ฉันช่วยอยู่ที่โบสถ์วุ่นวายมาก เด็กเล็ก 10-12 คนพูดคุยและวิ่งเล่นกัน ความอลหม่านทำให้ห้องเริ่มร้อน ฉันจึงเปิดประตูออก เด็กชายคนหนึ่งเห็นว่านี่เป็นโอกาสที่จะหนีออกไปได้ ดังนั้นเมื่อคิดว่าไม่มีใครเห็น เขาจึงย่องออกไปทางประตู ฉันไม่แปลกใจเลยที่เขารีบวิ่งเข้าหาอ้อมกอดของพ่อ

เด็กน้อยคนนั้นทำสิ่งที่เราควรจะทำเมื่อชีวิตมีแต่ความวุ่นวายเกินจะแบกรับไหว เขาหลบออกไปหาพ่อ พระเยซูทรงหาเวลาอธิษฐานกับพระบิดาแห่งฟ้าสวรรค์ บางคนอาจบอกว่านี่เป็นเหตุที่ทำให้พระองค์สามารถรับมือกับการงานที่เผาผลาญพลังฝ่ายมนุษย์ของพระองค์ได้ ในพระกิตติคุณมัทธิว พระเยซูกำลังมุ่งหน้าไปยังที่เปลี่ยว แต่ประชาชนพากันติดตามพระองค์ไป พระองค์ทรงเห็นความต้องการของพวกเขา จึงได้ทรงรักษาและเลี้ยงอาหารพวกเขาอย่างอัศจรรย์ แต่หลังจากนั้น “พระองค์เสด็จขึ้นไปบนภูเขาโดยลำพังเพื่ออธิษฐาน” (ข้อ 23)

พระเยซูทรงช่วยเหลือประชาชนจำนวนมากครั้งแล้วครั้งเล่า แต่พระองค์ไม่ทรงยอมให้พระองค์เองหมดเรี่ยวแรงหรือเร่งรีบ พระองค์ทรงรักษาสัมพันธภาพกับพระเจ้าผ่านทางการอธิษฐาน แล้วคุณล่ะ คุณหาเวลาเข้าเฝ้าพระเจ้าตามลำพังเพื่อรับกำลังและการเติมให้เต็มจากพระองค์หรือไม่