มีเรื่องเล่าว่าในปี 75 ก่อนคริสตศักราช หนุ่มชนชั้นสูงชาวโรมันชื่อจูเลียส ซีซาร์ถูกโจรสลัดลักพาตัวไป เมื่อพวกเขาเรียกค่าไถ่เป็นเงิน 20 ตะลันต์ (ประมาณ 20 ล้านบาทในปัจจุบัน) ซีซาร์หัวเราะและกล่าวว่าพวกโจรคงไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร ซีซาร์ยืนกรานให้โจรขึ้นค่าไถ่เป็น 50 ตะลันต์! เพราะอะไร เพราะเขาเชื่อว่าตัวเองมีค่ามากกว่า 20 ตะลันต์

เราเห็นความแตกต่างระหว่างการวัดคุณค่าตัวเองอย่างเย่อหยิ่งของซีซาร์ กับคุณค่าที่พระเจ้าประทานให้เราทุกคน คุณค่าของเราไม่ได้วัดเป็นตัวเงิน แต่วัดจากสิ่งที่พระบิดาในสวรรค์ทรงทำเพื่อเรา

พระองค์ทรงจ่ายค่าไถ่อะไรเพื่อช่วยเราพระบิดาทรงจ่ายค่าไถ่เราจากความบาปด้วยการสิ้นพระชนม์ของพระบุตรองค์เดียวบนกางเขน “พระองค์ได้ทรงไถ่ท่านทั้งหลายออกจากการประพฤติอันหาสาระมิได้ ซึ่งท่านได้รับต่อจากบรรพบุรุษของท่าน มิใช่ไถ่ไว้ด้วยสิ่งที่เสื่อมสลายได้ เช่นเงินและทอง แต่ทรงไถ่ด้วยพระโลหิตประเสริฐของพระคริสต์” (1 ปต.1:18-19)

พระเจ้าทรงรักเรามากจนยอมสละพระบุตรของพระองค์เพื่อ สิ้นพระชนม์บนกางเขนและฟื้นคืนพระชนม์เพื่อไถ่และช่วยเราให้รอด คุณมีคุณค่ากับพระเจ้ามากถึงเพียงนั้น